Skinfaxi - 01.12.1932, Blaðsíða 14

166
SKINFAXI
Þjóðernisstefna U. M. F. í.
(V erðlaunaritgerð).
„íslendingar viljum við allir vera“. Þetta gamla
kjörorð Fjölnismanna á við alla góða og sanna ung-
mennafélaga. Þeir vilja vera Islendingar. Lifa svo, að
ísland liafi sem mesta sæmd og blessun af tilveru
þeirra. Þeir sækjast eftir að vinna þau verk, sem þeir
finna að eru til þjóðþrifa. Þeim er það fögnuður, að
gela bætt islenzk lífskjör, þótt það kosti áreynslu. Þeir
bindast samtökum til þess að livessa sjónir sínar og
vilja. U. M. F. I. er samband þessara manna, myndað
til þess, að styrkja þá í þeirri viðleilni, að verða upp-
byggilegir menn í vaxandi þjóðfélagi.
Nú er stormasamt í þjóðlífi Islendinga og blæs úr
ýmsum áttum. Nú beljar sá stormur, sem „gráfeysknu
kvistina bugar og brýtur“. Og það er e. t. v. liætt við
því, að fleira bresti heldur en það, sem fúið er. Stund-
um blæs landið upp af stormum. En þó er það vist,
að „þegar ísar iirotna og þokur þrotna er þörf á ros-
um að hreinsa til“.
Mikil stefnubreyting er að verða með íslenzkri þjóð
á sumum sviðum. En e. t. v. er mest fagnaðarefni, að
fólkið er að vakna til meðvitundar um gæði landsins.
Þjóðin er að taka trúna á landið. Æskan veit, að hún
lifir í landi, sem fullt er af auðæfum. Hún velur sér
það verkefni í hrifningu og guðmóði, að opinbera þessi
auðæfi og láta þau bæta íslenzk lífskjör. Hún ætlar
að vekja Jifsöflin, sem sol’a við fætur lienni, leysa úr
álögum lífið, sem biður kringum hvern kotbæ, bíður
eftir skilningi og dáðríki.
Æskan ætlar að endurskapa íslenzkt sveitalif, með
])ví, að kalla fram krafta moldar og vatna. Menn grein-
ir á um leiðir og tilhögun, en ræktun landsins og notk-