Skinfaxi - 01.12.1932, Blaðsíða 28

180
SKINFAXI
komast áfram, því skemmra lilýtur allur fjöldinn að
komast áfram. Því meiri jarðnesk gæði, sem safnast
á hendur hinna fáu, þvi snauðari verður fjöldinn af
hinum sömu gæðum.
Þótt það, sem nú hefir verið sagt, hafi verið sagt,
þarf það ekki endilega að segjast líka, að núverandi
þjóðskipulag sé ranglátt og því þurfi að breyta. Um
það getur hver og einn haft sínar skoðanir. Hér er að-
eins verið að skýra frá almennum staðreyndum, sem
liggja svo í augum uppi, að ekki verður um þær deilt.
Það kann þó að vera, að einhverir bregðist ókunnug-
lega við þessum ummælum, en það er þá af því, að hér
er um svo augljóst mál að ræða, að þeir veita því ekki
athygli af þeim orsökum. Það er stundum svo að fólk
tekur ekki eftir hinum allra hversdaglegustu hlutum
nða viðburðum. T. d. taka fáir eptir tifinu i klukkunni
sem Iiangir á veggnum, eða niðnum í bæjarlæknum.
y
Það er kannske rétl, áður en eg skilst við þetta mál,
að lileypa flciri rökum undir þá skoðun, sem haldið
hefir verið fram liér á undan, að óskir mannsins hníga
fyrst og síðast í þá átt, að eignast sem mest af timan-
legum gæðum. En vegna þeirra, sem frekar kjósa að
beina augunum til fortíðarinnar, en kryfja viðfangs-
efni nútimans lil mergjar, þykir mér rétt að sækja
þessi rök nokkuð aftur í tímann.
Á þeim árum, er íslenzka þjóðin lifði i sem mestri
niðurlægingu, þróaðist með henni merkilcgur bók-
mennlaþróttur. Það voru æfintýrin og þjóðsögurnar.
Yið vitum það, að æfintýrin eru ekki annað en endur-
skin af ófullnægðum löngunuin og innibyrgðum þrám
þjóðar, sem ekki átti sér annars úrkostar en að draga
fram lífið á ])ann allra frumstæðasta hátt að liugsast
gat; þvi eins og kunnugt er myndast eklci þjóðsögur
með þeim þjóðum, sem lifa fullkomnu menningarlífi.