Skinfaxi - 01.12.1932, Blaðsíða 21

SKINFAXI
173
vinna sig upp i sæmileg efni. Þessar vonir eru fyrir
hendi; og það er unnið dyggilega að þvi að gera þær
að veruleika, þrált fyrir það þótt litlar likur séu til
þess að það lánist, séð frá hagrænu sjónarmiði.
Annað dæmi mætti nefna, sem að vísu er annars eðl-
is, en bregður þó allskýru ljósi yfir þetta viðhorf.
Á síðustu árum liefir aðsókn að skólum þessa lands
aukizt mjög; •— bæði almennum skólum og sérskólum.
Næst lægi kannske að álykta sem svo, að alda þessi
væri borin upp af þeirri miklu námfýsi og mennta-
löngun, er með þjóð vorri býr. Vafalaust ræður það
og nokkru hér um. En þó mun annar gerandi og öllu
hagrænni liggja hér til grundvallar. Menntun — sér-
slaklega hin svokallaða æðri menntun, veitir mögu-
leika til þess að geta framfleytt lífinu á fyrirhafnar-
minni og þægilegri hátt, en þeir eiga kost á, sem ekki
eiga um annað að velja, en að krafsa sig áfram með
vinnu lianda sinna, svo sem óbreyttir verkamenn, ein-
yrkjabændur og margir aðrir þegnar þjóðfélagsins
verða að sætta sig við. Enda verður ekki um það deilt,
að þau störf, sem ekki krefjast mikillar líkamlegrar
áreynslu, eru meira eftirsótt en önnur, er erfiðari þykja
og ógiftusælli til mannvirðinga. Enda er ]>að líka und-
antekningarlítil regla í okkar þjóðfélagi, að eftir því
sem starfið utheimtir minna líkamlegt erfiði, því bet-
ur er það borgað. Ávinnst því tvennt við að hreppa slik-
ar stöður: Eyrirliafnarminna líf og hetri fjárhagsleg
afkoma, sem svo aftur leiðir af sér meiri lífsþægindi
og belra álit meðal borgaranna.
Af því, sem hér hefir vcrið hent á, ætti að mega
slá því föstu, sem almennri staðreynd, að unglingar,
sem alast upp i alþýðustétt, þrá það að v i n n a s i g
u p p ú r h e n n i á e i n h v e r n h á 11. Þeir þrá það,
að lífið verði þeim þægilegra og fyrirhafnarminna en
lif foreldra þeirra varð. Þeir þrá hetri fjárhagslega af-
komu, meiri lífsþægindi og síðast en ekki síst meira