Skinfaxi - 01.12.1945, Side 22

SKINFAXI
ÍM
' J4JL í 'J4n
tallur i -S^trauvu:
:: i í í :
HREFNA
Hún Hrefna er löngu látin,
hún lézt í æskunnar blóma,
en hennar óðfögru ævintýri
ennþá í sál minni hljóma.
Sú mynd ekki máist úr huga,
ég man hana ævina langa,
er stóð hún við steingerðar hlóðir,
með strik eftir sótreyk um vanga.
Sem hvæsandi hásróma nöldur
þá heyrðist í eldinum braka.
Á hlóðarsteininum heita
lá hálfbökuð illmandi kaka.
Og eldhúsið allt var í kafi,
en ævintýranna bjarmi
dýrðlegar seiddi sýnir
að sex ára drengsins hvarmi.
Eg sat þar í| rauðleitu rökkri,
er raunirnar þuldi loginn,
(að stöðvast við steininn harða,
hann stundi við ekkasogin).
Og Hrefna þá sagði mér sögur.
— En sjálf sjálf var hún mærin fríða,
sem hlýtur launin að lokum
og Ijómandi dýrgripir skrýða.
En ævi hennar fékk aldrei
ævintýranna Ijóma.
Hún Hrefna er löngu látin,
hún lézt í æskunnar blóma.