Skinfaxi - 01.04.1951, Side 36

36
SIÍINFAXI
Við höfum fengið skóla fyrir alla, blöð og bækur og alls
konar listaverk — útvarp, síma, báskóla, þjóðleikhús og fé-
lagsheimili. Erum við ánægð nú'?
Við höfum eignazt stóraukið ræktað land og miklar bygg-
ingar — vélar til ýmiss konar vinnuléttis, stór og liraðskreið
skip lil að afla fiskjar — og skrautbúna skeið til að sækja
björg i bú um úthöfin breið. — Erum við ánægð enn?
Við höfum fengið brýr á vatnsföllin og vegi um þvert og
endilangt landið, ásamt bílum til að þjóta á landshornanna
á milli og flugvélar, sem svífa um loftin blá með fólk og
varning, svo og ótal margt annað. — Erum við ánægð samt?
Ég veit ekki, hvernig þið kunnið að svara þessari spurn-
ingu. En ekki er ég grunlaus um, að mörg ykkar séuð hálf-
óánægð með tilveruna og þyki í flestu ábótavant.
Ekki er langt síðan, að einn góður og gegn bóndi sagðist
vera að slétta síðasta flagið á sinni jörð. Og annar ungur
dugnaðarbóndi sagði að aldrei hefði verið svartara fram-
undan en nú. Minnast má þess, að ekki eru allir ánægðir með
vcrzlunarfrelsi þessa dags. Enn síður eru inenn ánægðir með
Alþingi og rikisstjórn. Séu stjórnmálamennirnir framkvæmda
samir, er deilt á þá fyrir eyðslusemi og bruðl. Séu þeir for-
sjálir eru þeir taldir ihaldssamir. Oft er almennri menntun
okkar og skólum hallmælt.
Hvað kcmur þá til, að við erum svona óánægð. Umbótaþró-
un síðustu ára hefur verið geysilega ör, svo að ævintýri er
líkast. Margir fslendingar liafa þvi komizt i þá aðstöðu, sem
yfirstéttir annari’a landa höfðu áður fyrr. Og meta þeir hægð-
ina meir en frelsisliugsjón og mannréttindi?
Þetta hefur verkað á óbreytta borgara þannig, að þeir bera
kjör sin saman við kjör þessara náunga og gera svo kröfur
til samfélagsins um jöfnuð á milli, þegar þeim líkar ekki hlut-
fallið.
Þetta — síngirni þeirra, sem fjármálaaðstöðuna liafa liaft
og jafnaðarhugsjón hinna fátækari, hefur fætt af sér liina
hatrömmu stéttabaráttu, sem nú leikur íslenzku þjóðina hart,
svo liart, að óséð er hvernig afmælisbarninu okkar — íslenzka
lýðvehlinu — reiðir af.
Hvort á það að verða vanþroska krypplingur eða rétta sig
úr kútnum og verða stór og lcröftugur stofn?
Það er ykkar og okkar allra að ráða þar um. Af því er
þessi dagur í dag vonardagur.
Jón Sigurðsson var svo ljúfur og þýður i viðmóti, að hann