Skinfaxi - 01.07.1952, Side 14

62
SKINFAXI
En nú skulum við hugsa okkur að við vöknum á
sunnudagsmorgni þarna vestur i Oregon, hvíld og i
góðu skapi og nú er fylkissýningin i dag. Þangað fara
allir, sem vettlingi geta valdið, þvi að íylkissýningin er
einhver stærsti viðburðurinn á sumrinu, ekki sizl fyrir
okkur Islendingana, sem sjaldan eigum þess kost að
sjá stóra landbúnaðarsýningu. Við fáum okkur lánaðan
bil og ökum niður í l)orgina Salem og utan við hana
finnum við sýningarsvæðið. Við leggjum bílnum á bíla-
stæðið þar, sem hundruð bíla eru fyrir, greiðum bálfan
dal við hliðið og förum síðan að svipast um. Hvernig
væri að líta inn í skálana, þar sem búféð er sýnt? Jú,
það er sannarlega ómaksins vert. Þarna er mikið af
fallegum gripum, flokkaðir niður eftir kynjum. Þarna
eru snotrar Jersey kýr og kálfar í einni deild, stórar
svart-skjöldóttar Holstein kýr í annarri. Þarna eru
rauðir nautgripir með bvitan haus, Hereford stendur
á spjaldinu, lioldanautgripir, sem hvarvetna má sjá í
vesturfylkjunum og þarna er hinn svarti Aberdeen
Angus svo feitur, að mann dreymir vart hrút nýkom-
inn af fjalli heima á Islandi með blutfallslega breið-
ara bak.
Við höldum áfram, sjáum sauðfé af ýmsum kynjum,
svín, hross o. fl. Svo komum við i eina deildina enn og
þar virðist okkur öðru vísi umhorfs. Þar eru margir
fallegir gripir en þeim virðist öllum blandað saman og
ekki hvert kyn út af fyrir sig. Á einum básnum stendur
ljómandi falleg kviga af Guemsey kyni, gljáandi og
fjörugur Browin Sviss kálfur á þeim næsta og á þeim
þriðja ung kýr af Ayrshire kyni. Hinu megin við gagn-
inn er svo kannske ársgamall Hereford boli með gljáandi
horn og hring í nefinu og rauðgrá kvíga af stutthyrn-
ingakyni. Skammt frá eru svo kindur og svín í stíum.
Þarna sjáum við líka mikið af ungu fólki, stráka og
stelpur á aldrinum á að gizka 12—20 ára og það er þama
að störfum. Sumir eru að vatna gripunum og gefa þeim