Skinfaxi - 01.07.1952, Page 32

80
SKINFAXI
ákveðinn hópur félagsmanna bæri aðal ábyrgð á rekstr-
inum.
í Reykjavik var um mörg ár slíkt félagsheimili, sem
gekk ágætlega: Samvinnumötuneytið Gimlé. Menn ut-
an af landi voru þar margir i 1‘æði, er þeir voru í l)æn-
um. Hefðu þó orðið langtum fleiri, ef húsrúm hefði
ekki verið jafn takmarkað.
Það mun flestum þykja tómlegt að lifa án þess að
eiga áhugamál til að berjast fyrir. Eitt af því, sem
gefur lífinu gildi er að eiga stöðugt kær baráttumál, sem
vísa fram á leið. Sjá í anda betra mannlíf, aukna fram-
þróun, meiri framkvæmdir og leggja slíkum málum
lið sitt eftir beztu getu.
Það er nauðsynlegt og gott verk að koma upp æsku-
mannaheimilum á Islandi og umfram allt að æskan
vinni sem mest sjálf að framtíðarbyggingu sinni. Þar
þarf síðan að ríkja heilbrigður félagsandi, samvinna
og samhjálp. Þar sem heimilið „hlakkar og hlær“ móti
gestum sínum og .heimamönnum.
Félagsheimili þessi þurfa að hafa sem mest af ein-
kennum góðra einkaheimila. Vera heimili, sem vekja
söknuð hjá hverjum þeim, sem þar hefur dvalið, þótt
stutt sé. Söknuð, sem mér hefur stundum verið í huga,
þegar ég hefi kvatt Y.M.C.A. heimilin nú í ferðalaginu,
þótt í fjarlægum og ókunnum löndum væri.
Ritað á Indlandshafi 25. febr. 1952.
í fjarveru ritstjórans,
Stefáns Júlíussonar, sem í vetur dvelur við nám í Ameríku,
hefur Daníel Ágústinusson séð um ritstjórn Skinfaxa.
Leiðrétting.
Sú prentvilla slæddist í fréttapistil frá Umf. Eyrarbakka í
siðasta Skinfaxa, að þar stóð talæfingar en átti að vera tafl-
æfingar.