Skinfaxi - 01.08.1988, Blaðsíða 19

Frjálsíþróttimar gætu
blómstrað hér á landi
Cees van de Ven. "Er kannski kominn tími til að stofna sérstökfrjálsíþróttafélög
hér á landi?"
En til þess þarf breytt
hugarfar gagnvart
afrekssíþróttum og
almenningsíþróttum - segir
Cees van de Ven,
frjálsíþróttaþjálfari sem var
þjálfari Fuglsöhópsins
Cees hefur verið búsettur hér á landi frá
1988 og hefur mikið verið viðriðinn
frjálsíþróttir, fyrstog fremst sem þjálfari í
Eyjafirði. Hann býr nú á Akureyri go
kennir þar við Menntaskólann. Cees er
fyrst spurður að því hvað hafi komið
honum mest á óvart þegar hann hóf störf
hér á landi fyrir tæpum átta árum.
“Ég er menntaður íþróttakennari frá
Siddhaart í Hollandi, með frjálsíþróttir
sem sérgrein og kom til íslands með það í
huga að fást eitthvað við kennslu og
frjálsíþróttaþjálfun. Ég hafði heldur
óljósar hugmyndir um aðstöðuna hér á
landi en vissi að hún var ekkert
stórkostleg. Það sem kom mér kannski
sérstaklegaáóvart varhversu lítil þekking
var fyrir hendi á mikilvægi tækninnar í
ýmsum greinum og hversu litla tækni fólk
hafði sem varaðfást viðfrjálsíþróttir. Það
kom mér einnig á óvart hversu lítið var til
af frjálsíþróttaáhöldum. T.d. hjá
héraðssambandi eins og UMSE þar sem
lengi hefur verið lögð stund á
frjálsíþróttir. Þetta gerði það meðal ann-
ars að verkum að mér fannst ég vera að
byrjastarfiðfrágrunni! Égmeina, til þess
a& geta æft einhverja grein af skynsemi
þurfa að vera til áhöld, það er ósköp einfalt
mál. Þegar svona þættir eru ekki í lagi
gera þeir fólki svo erfitt fyrir varðandi
starfið í heild. Þetta voru hlutir sem voru
mest áberandi þegar ég kom til starfa.”
-Nú fóruð þið upp úr þriðju deild í fyrra,
þannig að þetta er á réttri leið.
“Já, já, en UMSE hefur í gegnum tíðina
verið í 1. eða 2. deild þannig að við erum
að komast af botninum. En svo eru ýmsir
þættir sem mér finnst dálítið erfiðir
viðureignar til að ég geti unnið eftir þeim
leiðum sem ég vil fara. Aðstaðan er
aðeins einn þátturinn í þessu. Það eru lfka
vinnuaðferðir þeirra sem eru og hafa verið
við stjórnvölinn undanfarin ár. Nú hef ég
kynnst mörgu geysilega duglegu fólki í
Eyjafirðinum og víða um land frá því ég
hóf afskipti af frjálsíþróttastarfi hér á
landi og ég dáist að elju þess og dugnaði.
En þetta er dálítið snúið mál og á því eru
margar hliðar. Ein þessara hliða er
spurningin um að vera með eða að ná
árangri. Víða er t.d. ungt fólk sem er
komið á ákveðið plan í sinni grein, hefur
metnað til að ná langt en félag eða sam-
bandhugsaráalltöðrumnótum. Stundum
er þetta vegna þess að félagið er rekið á allt
öðrum nótum, er að einhverju leyti í
gamla tímanum. Forsvarsmenn fylgjast
þá ekki með í þessari íþróttalegu þróun,
eru ekki nógu “prófessíónal” og hafa ekki
nægan metnað á nákvæmlega því sviði.
Þeirviljakannski leggjameiri áhersluáað
fá sem flesta með og þar af leiðandi verður
þetta fólk sem er framtíðar afreksfólk
kannski í öðru eða þriðja sæti á for-
gangslistanum.
Svo getur það líka verið vegna þess að
félagið hefur ekki fjárhagslegt bolmagn
til þess að standa í of mörgu. Það leggur
kannski áherslu á knattspyrnu eða sund og
þá verðafrjálsíþróttirút undan. Eðaöfugt.
Mér hefur jafnvel dottið í hug hvort víða
væri ekki ástæða komin til þess hér á landi
að stofna sérstök frjálsíþróttafélög þar
sem starfskraftamir einbeittu sér að því að
því að standa vel að frjálsíþróttum. Ég er
ekki að segja að þetta sé nein lausn en
þetta er vel íhugandi, held ég, þar sem
aðstæður bjóða upp á það. Mörg félög eru
Iíka orðin of fámenn til að standa í því að
reka margar greinar. Þessi félög
kappkosta að halda sinni aðstöðu, sinni
starfsemi, sínum hugmyndum gangandi,
hvert fyrir sig og gengur heldur erfiðlega.
Eins og þau hafa gert í gegnum tíðina, í
tugi ára í mörgum tilfellum. Þá er hefðin
orðin svo sterk fyrir félaginu að það
kemur ekki til greina að sameina félagið,
félaginu í næsta hrepp eða nærliggjandi
bæjarfélagi.
Þessi virðing ykkar íslendinga fyrir
hefðinni er auðvitað merkileg og
aðdáunarverð en hún getur líka stundum
verið starfinu ífélögunum til trafala. Þetta
getur dregið úr þróun íþróttanna. Og þetta
er svo lýjandi fyrir fólk. Það geturjafnvel
farið út í það að félög í einum hreppnum er
að kappkosta og leggja metnað sinn í að
byggja völl í sinni sveit á meðan félag í
Skinfaxi
19