Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1949, Síða 3

Hér skal framtíðarborgin rísa.
Náttröll, sem daga'ð hafa uppi.
Við bryggjurnar liggja þrír stór-
ir og myndarlegir Svíþjóðarbátar.
Landfestarnar liggja slakar í iogn-
inu og þeir mæna við himin upp
yfir bryggjurnar um flóðið þegar
hátt er í, þessir beljakar bátaflot-
ans, eins og nátttröll, sem dagað
hafa uppi. Jafnvel bátarnir eru
mannlausir og yfirgefnir. Það er
eins og kyrrðin hafi læst þetta mikla
athafnasvæði heljargreipum. Bár-
urnar svíkjast meira að segja um að
skvampa við bátshliðina og undir
bryggjunni við bryggjustólpanna.
Söngur strákanna hljóðnaður.
Á söltunarstöðvunum er líka dauf-
legt um að litast. Braggarnir, sem
skulfu af glaðværum söng og gáska
ungu stúlknanna í sumar, eru þögul-
ir. Stúlkurnar eru horfnar og síldin
líka úr síldarrennum og færiböndum.
Plönin, verksmiðjuimar, bryggj-
urnar, allt yfirgefið og þögult eins
og vígvöllur eftir tapaða orustu.
Risavaxnar verksmiðjubyggingar,
með reykháfa við himinn, verða
leyndardómsfullar eins og ævintýra-
hallir í gömlum sögum og maður
verður nærri því myrkfælinn af til-
hugsuninni um að opna eina hurð
og gægjast inn.
Skgggnst inn í aðra tilveru.
En inn af höfninni er annar heim-
ur. Þar er starf, líf og fjör. Þar
keppast menn að því að búa til land
undir borg framtíðarinnar. Hverju
vagnhlassinu af öðru er ekið á járn-
brautateinum út á grandann, og með
því lagður steinn í grunninn. Hér
er verið að fyila upp stórt svæði af
innri höfninni með það fyrir augum
að búa til land þar sem nú er sjór.
Tunnustaflar á plani.
Eins og aldrei liafi þar síld komið.
Á sjálfum bryggjunum ríkir kyrrð
og friður! Þær eru hreinar og fínar
eins og þilfar skips, sem búið er að
fara yfir úthaf í stórum veðrum.
Jafnvel síldarhreistrið, silfurbrák
síldarvinnunnar, er allt á bak og
burt. Það er engu líkara á þessum
haustdegi en síldin hafi aldrei kom-
ið á þessar snyrtilegu bryggjur, sem
teygja anga sína út í spegilsléttan
hafflötinn á þessum fagra haust-
degi.
W K I N □ U R
205