Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1949, Blaðsíða 5

Dýrtíbarmálin
ÞjóV, sem sífellt hœkkar tolla o” skatta til þess aS g/ eiða niSur verólag í landinu og upphæta
verZ á útflutningsvörum þjóöarinnar, ramhar á glótunarbarmi og hlýtur að lendn í greiösluþrot
ef eigi er vikiö af þeirri leiö á'Sur en þafi er um seinan.
Þegar atvinnuvegirnir hafa stöSvazt, er þaS of seint. ÞjóSin þyrfti því að sjá að sér, allir
góöir drengir þyrftu því að taka höndum saman þjóSinni til varnar, svo að hcr get.i hlómgast
farsœlt líf í framtíSinni. VÍt) þurfum að gjöra okkur þaS Ijóst. að þaS er e.nginn vegur annar
nú, en að hætla að gjöra kröfur til annarra. I þess slaS þarf þjóSin að le.ita að raöinu til
laúsnar vandanum.
Enda þótt þaS yrSi til þess í bili, að draga nokku'S úr opinberum framkvœmdum, þarf nú
aS lækka tolla og skatta, svo aS menn þoli, aS tekjur þeirra lœkki. Skattar og tollar fmrfa aS
greiSast jafnóSum og laun eru tekin. Skrá þarf allt verSIag, svo aS allir viti hve.r staSan er, á
sama hátt og peningagengi er skráS.
VerSlagsvísitala þarf aS lækka t. d. um 3 stig á mánuSi, þar til skapazt hefur hœrilegt
ástand. Auka þarf framleiSsluna og bæta á allan hátt, svo sem föng eru á, meS hetri og þjóS-
hollari vinnu. Gjöra þarf þeim fiskiSjuverum og kaúihúsum, sem eigi eru fullnýtt, kleift aS
hagnýta húsrými og vélar til hins ýtrasta. Ollum verSur oð sjá fyrir arShærri eSa nauSsynlegri
vinnu.
Allir vinnufærir menn verSa aS vinna. Enginn, sem heilsu hefur og heila litni, getur
skorast undan merki. Menn þurfa aS ala meS sér tneiri skilning á þörfum þjóSarinnar.
Ef vel á aS fara meS uppeldi ungmenna, þarf aS koma á skyldusparnaSi. Taka þarf upp
hagkvœmari menntun ungménna viS framleiSsIustörfin. ÞjóSfélag, sem á í þeim örSugleikum.
sem þjóS vor nú, má eigi viS vinnustöSvunum, enda græSir enginn á þeim. Skylda verSur því
(dla til þess aS komast aS samkomulagi um ágreiningsmál. án verkfalla og verkbanna. Engin
þjóS, sem á í erfiSIeikum, skyldi reyna til lengdar aS hjarga sér meS síhækkuSum tollujn og
sköttum til niSurgreiSslu á verSi innlendrar og erlendrar vöru, slíkt yrSi aSeins skammgóSur
vermir, á meSan állt athafnalíf er drepiS í dróma. NiSurgreiSslur verSa aS lokum niSurdrep,
ef sá háttur er á hafSur i stórum stíl. Sú þjóS, sem þan.nig æt.lar aS byggja upp frarnúS sína.
brxg ir á sandi.
ViS, sem ekki erum svartsýnismenn, vitum aS þjóSin „á sé.r enn vor ef fólkiS þorir guSi
oð treysta, hlckki aS hrista, hlýSa réttu, góSs aS bíSa“.
ViS sjáum mógule.ikana til þess og viSurkennum, án tillits til flokka, aS sú nýskipan i
skipabyggingum, verksmiSjum, fiskiSjuvcrum, samgöngubótum og rækttin landsins, sem hefur
átt sér staS á síSustu árum, hefur aS geyma lykilinn aS velmegun þjóSarinnar, e.f fólkiS vill
hætta flokkadráttum og sléttaríg, taka höndum saman til lausnar þeim vanda, er fyrir dyruni
er, svo aS eigi endurtahi sig hin sjö (dda áþján, er viS íiýlega höfum af oss létt. Ásg,
v' K I N G U R
2B7