Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1950, Blaðsíða 23

Hafnarmál Reykjavíhur
SkýrsSa milliþinganefndar F.F.S.i.
Á þingi F. F. S. I. 1948 var ailmikiö rætt um hafnarmál Reykjavíkur. Vuru þingfull-
trúar á einu máli uin það, að ekki mætti lengur dragast að gera áætlanir um fram-
tíðarlausn á hafnarmálum höfuðstaðarins. Samþykkt var á þinginu, að kjósa þriggja
manna milliþinganefnd til að fjalia um þetta umfangsmikla og mikilsverða mál. Skyldi
nefndin leggja álit sitt og tiilögur fyrir stjórn F. F. S. í. eða næsta sambandsþing. í
nefndina voru kjörnir hafnsögumennirnir Þorvarður Björnsson og Guðbjartur Óiafsson
og Þorsteinn Arnason vélstjóri. Nefnd þessi leysti af hendi mikið starf. Var álit hennar
lagt fyrir síðasta þing F. F. S. í„ og taldi þingið sig í öllum meginatriðum samþykkt
þeirri stefnu, sem þar er mörkuð í hafnamálum Reykjavíkur. Fer álit milliþinganefnd-
arinnar hér á eftir. Þess ber að gæta, að það er samið fyrir um það bil ári síðan, og
liafa frá þeim tíma verið gerðar nokkrar breytingar til bóta að því er varðar aðstöðu
fiskibáta. — Ritstj.
Á 12. þingi F.F.S.Í. voru hafnarmál Reykja-
víkur sérstaklega til umræðu, og þar sem
hinum ýmsu fulltrúum fundust margar þær á-
kvarðanir er gerðar hafa verið um framtíðar
skipulagningu Reykjavíkurhafnar, ekki sem
heppilegastar, en aftur á móti ekki vannst tími
til á þinginu að koma fram með ákveðnar til-
lögur þessu viðvíkjandi, var kosin þriggja
manna nefnd til að athuga þessi mál og gera
tillögur um þau til stjórnar F.F.S.I.
Þegar um staðsetningu hafnar er að ræða,
er aðallega tvennt, sem kemur til greina: Gott
skjól fyrir veðrum og nægjanlegt landrými, til
hinna ýmsu athafna, sem við höfnina verða
tengdar. Er litið er til þeirra staðhátta er voru
fyrir hendi er Reykjavíkurhöfn var valinn
staður, er ekki hægt að segja annað en þetta
hafi tekizt vel, þar sem skjól var sæmi-
legt milli eyjanna, og landrými varð nægilegt,
bæði með því landi, sem fyrir var, og því, sem
myndaðist við uppfyllingar að bryggjum þeim
er byggðar hafa verið.
Við myndun þessarar tiltölulega stóru og góðu
hafnar, sköpuðust skilyrði til aukinna athafna
hér, og mun engan, sem þá stóð fyrir byggingu
hafnarinnar, hafa órað fyrir, að þróun sú, sem
orðið hefur í atvinnumálum okkar og útgerð
yrði svo ör, sem raun ber vitni um, og aðstæð-
ur allar breyttust á svo skömmum tíma, og um
leið kröfur þær, sem varð að gera til hinnar
tiltölulegu nýju hafnar í sambandi við þá gjör-
breytingu, sem orðið hefur á hagnýtingu fiskj-
ar. Þá var allur fiskur, sem veiddist, saltaður og
síðan þurrkaður á reitum víðsvegar á opnum
svæðum, en nú má heita að allur fiskaflinn sé
frystur í frystihúsum, sem helzt þurfa og eiga
að standa á hafnarbakkanum.
Stærð og gerðir skipa hafa orðið mjög breyti-
legar, og viðhald þar af leiðandi orðið allt ann-
að. Þá nægði ein lítilf jörleg dráttarbraut, með
hliðarfærzlum, fyrir allan skipaflotann. En nú
eru skipin orðin það stór, að vafasamt er talið
hvort heppilegt sé að byggja svo stóra dráttar-
braut í höfninni, sem tekið getur skipin á land
til hreinsunar og viðgerðar.
Þegar því litið er yfir hafnarmál Reykjavík-
ur í heild, er tvennt, sem þar aðallega kemur
til greina:
1. Hvort hið raunverulega hafnarsvæði hef-
ur verið skipulagt með hina öru þróun í
útgerðarmálum fyrir augum, en með fullu
tilliti til hvað bezt hentaði fyrir fram-
tíðina.
2. Hva,ða iðngreinar, sem standa í beinu
sambandi við sjávarútveginn, er sjálf-
sagt að staðfesta innan takmarka hafnar-
innar og hverjar mætti eða ætti að stað-
setja utan takmarka hennar.
Þegar lokið hafði verið við skjólgarða hafn-
arinnar, var ekki hægt að segja, að neitt heild-
arfyrirkomulag væri hugsað innan þeirra. Ýms-
ar uppástungur hafa komið fram, en þær hafa
sem sagt breytzt frá ári til árs, og hver ein-
V I K I N G U R
57