Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1963, Side 1

Sjómannablaðið
VÍKINGUR
Útgefandt: Farmanna-
og WlBhlmannaoamhand talanda
Ritstjórar:
Guðm. Jensson áb. og Örn Steinsson
XXV. árgangur---------------------------
2. tbl. febrúar 1963
Guðtn. Jensson:
NOKKRAR HUGLEIÐINGAR
Efnisyfirlit
Bls.
Nokkrar hugleiðingar ........ 25
G. Jensson.
Upphafsár vélvæðingar í Vest-
mannaeyjum ................ 27
Jón Sig.
Hættur yfirísingar ......... 30
Guðjón Ármann Eyjólfsson.
Þýzkar rannsóknir á þorski .. 35
Þýtt.
Leonardo Da Vinci............36
Þýtt.
Sjómannaskóli — Skólaskip . . 38
Ingólfur Stefánsson.
Skrykkjótt sigling í skipalest . 40
Gissur Ó. Erlingsson.
Öndunarbjörgun .............. 45
Henry Hálfdansson.
Á Norðurljósinu 1916......... 53
G. E. S.
Kojureykingar — Dauði ....... 54
Þýtt.
Færeysk skipasmíði .......... 56
Skipasmíði fyrir Islendinga . . 57
G. Þorbjörnsson.
Læknirinn, skáldsaga........ 58
Ragnar Þorsteinsson.
Frívaktin kvæði o. fl.
FORSÍÐUMYND:
Þróun skipanna.
S j ómannablaöiO
VlKINGUR
Útgeíandl P. P. S. í. Ritstjórar: GuS-
öiundur Jensson (áb.). Öm Steinsaon.
Ritnefnd: GuSm. H. Oddsson form., Þor-
kell Sigurðsson, Henry Hálfdansson,
Halldór Guðbjartsson, Pétur Sigurðsson,
Eglll Jóhannsson, Ak., Eyjólíur Gislason,
Vestm., Hallgrímur Jónsson, Sigurjón
Einarsson. Blaðið kemur út elnu slnnl 1
mánuði og kostar árgangurlnn 150 kr.
Ritstjórn og afgrelðsla er að Bárugötu
U, Reykjavlk. Utanáskrlft: „VDdngur".
Pósthólf 425. Reykjavflc. Simi 1 56 53. —
Þrentað 1 ísafoldarprentsmlðju hX
Þess hefir orðið vart víða,
bæði í ræðum og ritgerðum ým-
issa framámanna í sjávarútvegi,
að þess sé vænzt af sjómönnum,
og þá helzt síldveiðimönnum, að
þeir sýni „aukinn“ skilning í
sambandi við hlutaskipti þau, er
nú gilda á bátunum.
Er svo að skilja, að þeim beri
að sjálfsögðu að lækka þann
prósentuhlut, sem þeir nú bera
úr býtum.
Það hefir raunar verið tæpt
nokkuð feimnislega á þessum
málum, en engum dylst hvað
hér býr undir.
Undanfarin ár hefir, eins og
alþjóð er ljóst, afli verið mjög
misjafn og oft á tíðum harla lé-
legur.
Árið 1962 varð hins vegar út-
gerðinni mjög hagstætt og af-
koma sjómanna góð. Veiðarnar
voru sóttar af miklu kappi og
hvorki sparað úthald eða vinnu-
þrek.
Tvö til þrjú þúsund manna
hópur íslenzkra sjómanna færðu
að landi verðmæti, sem námu
mörg hundruð milljónum króna.
Er það staðreynd, að sjómenn
annarra þjóða komast hvergi
nærri okkar sjómönnum í af-
köstum, hvort sem höfðatöl-
unni er deilt í aflamagnið eða
verðmæti hans.
Það verður ávallt að hafa í
huga, að velgengni til sjávarins
getur brugðizt og að trygging
er ekki fyrir því, að þau miklu
uppgrip, sem verið hafa undan-
farna mánuði haldist, enda þótt
tæknileg aflaskilyrði hafi stór-
aukizt.
Það hefir áður verið rakið
nokkuð hér í Víkingnum, að auk-
in tækni við veiðar og stærri
bátar hafi síður en svo dregið
úr þeim kröfum, sem ávallt verða
gerðar. til hæfni og ábyrgðar sjó-
mannanna, en maður verst tæp-
lega þeirri hugsun að sú hlið
málsins hafi ekki verið rúmfrek
í ræðum né skrifum margra
þeirra, sem um sjávarútvegsmál
fjalla, og er þó staðreyndin sú,
sem við erum vitni að daglega,
að stærri fiskiskip og aukinn
tæknilegur útbúnaður hefir leitt
af sér harðari sjósókn en nokkru
sinni fyrr, og er því engin sann-
girni í öðru en að sjómönnum
beri aukinn hlutur í samræmi
við aukin afköst.
Þess ber að vænta, að út-
gerðarmenn sýni réttan skilning
í þessum efnum. Dómar hafa nú
fallið í deiluatriðum sjómanna
og útgerðarmanna og verða þeir
ekki raktir hér að þessu sinni.
Það hefir eflaust verið vanda-
samt verk að rannsaka allar að-
stæður, sem fyrir hendi lágu,
vega þær og meta, þar sem um
andstæð sjónarmið er að ræða.
Hvað um það. Dómunum verð-
ur að hlíta og þar sem samning-
ar hafa verið og eru ennþá í
gildi t. d. á Austfjörðum og á
Suðumesjum verður að gera upp
VlKlNGUR
25