Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1967, Blaðsíða 37

kunna. Sjömennirnir í þjónustu
Hinriks voru þar engin undan-
tekning. En Hinrik kærði sig koll-
óttan um persónuleg vanda- og
áhugamál manna sinna, því að
hann mat meira hinar þýðingar-
miklu upplýsingar, sem þeir gáfu
honum, heldur en fjárhagslegan
ávinning, sem menn hlutu í við-
skiptum sínum við Mára, Araba
og villimenn í ferðunum.
Þó var hann ekki með öllu frá-
hverfur fjármunum, því að hann
þurfti á peningum að halda til að
útbúa skipin, sem voru vandlega
smíðuð í skipasmíðastöðvunum í
Lagos.
Ein bezta auðlind hans kom frá
Madeira og Porto Santo, sem sjó-
menn hans fundu.
Landnemar Hinriks voru birgð-
ir upp af beztu frækornum og
plöntum, og sömuleiðis höfðu
þeir meðferðis Sikileyjar-sykur-
reyr og krítarvínvið. Að liðnum
tíma varð hið síðamefnda mikil-
vægt hráefni í eftirsóttan verzl-
unarvarning, sem voru dýrindis
vínveigar. Afraksturinn af þess-
ari starfsemi notaði Hinrik til að
styrkja fyrirætlanir sínar.
Enski rithöfundurinn Ernle
Bradford gerir skemmtilegar at-
hugasemdir við þetta og segir:
,,Það er skrýtið að hugsa til þess,
að kynslóðir Breta hafa drukkið
sín Madeiravín án þess að hafa
nokkra hugmynd um að þær eiga
þá ánægju sinni að þakka löngu
liðnum meinlætamanni, sem var
bindindismaður og náskyldur
John de Gaunt.“
Hinrik fékkst við áhugamál
sín í 40 ár og sýndi fram á að'
sjóndeildarhringurinn væri tak-
markalaust, enda þótt það væri
ósannað þá. Hann hvatti stöðugt
menn til að sigla lengra.
Þegar Hinrik dó 13. nóv. 1460,
réttum 32 árum fyrir landafund-
ina miklu, hafði hann þegar af-
rekað miklu fyrir Portúgal, og
hafði með réttu áunnið sér nafn-
ið Sæfari.
En jafnan þegar á hann er
minnst er talað um Hinrik sæ-
fara.
*
10.000 FISKIDJÚNKUR
í HONG-KONG
Fiskur er ein aðal fæðutegund
nýlendunnar Hong Kong, og
fiskifloti hennar er 10000 djunk-
ur, sem er meiri fjöldi skipa en í
nokkurri annarri höfn brezka
samveldisins. Meira en 80000
menn fá viðurværi sitt úr sjónum
í Hong Kong.
Til þess að aðstoða þetta fólk,
hefur ríkisstjórnin komið upp
lánasjóðum fyrir sjómenn til að
endurnýjá og færa í nýtízku-
horf báta sína, svo að afrakstur-
inn verði meiri. Einnig er unnið
að því að rannsaka hvernig hægt
verði að auka og bæta fiskveið-
arnar í Suður-Kínverska hafinu.
Árangurinn er þegar í ljós
kominn, því að meira en helm-
ingur bátaflotans hefur verið
endurnýjaðar. Leysa nú vélknúð-
ar djunkur æ meir af hólmi hin
gömlu seglskip.
Á fyrra ári voru veittar sem
svarar 25 milljónum króna í
þessu skyni.
Afborganir lánanna fara þann-
ig fram, að ákveðinn hluti fer af
hverri fisksölu bátsins til niður-
greiðslu, en ríkið sjálft annast
sölu fisksins á mörkuðunum og
rekur þá. Þetta hefur endurbætt
starfsemina og fjórfaldað afköst-
in miðað við árið 1946. Nú er ár-
legt aflaverðmæti metið á sem
svarar 432 milljóir íslenzkra
króna.
Á myndinni sjást ungir fjöl-
skyldudrengir vera að binda skip
sitt í lítilli vík við Hong Kong.
Flestar djunkur eru starfræktar
af fjölskylduliði. Barnið fæðist
um borð og elzt upp á skipinu og
tekur smám saman, eftir því sem
það vex, þátt í viðhaldi bátsins
og fiskveiðunum.
En börnunum er þó séð fyrir
skólagöngu, og eru sérstakir
barnaskólar fyrir þessi börn á
landi, einnig er möguleiki fyrir
því að þessi börn geti öðlast
hærri roenntun.
VtKINGUR
293