Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1967, Blaðsíða 51

Við birtum þessa mynd í 6. tölublaði með grein Gunnars Magnússonar og sögðum
myndina vera frá Vík í Mýrdal. Þetta er rangt, myndin er frá Vestmannaeyjum. —
Biðjum við afsökunar á þessum fljótfærnislegu mistökum okkar.
Myndina tók Ólafur Gunnarsson.
klæddur einföldum kyrtli. Hann
vildi spara á öllum sviðum og
reyndi að hafa áhrif á undirsáta
sína til sparsemi. Hann fyrirbauð
þannig hinar þekktu peninga-
gjafir handa keisaranum, sem
siður hafði verið að gefa síðan á
dögum Augustusar.
En persónuleg siðprýði keisar-
ans hafði engin áhrif á umhverf-
ið. Narcissus, Pallas og Callistus
urðu sér úti um stórkostlegan
gróða með mútum, eða beinlínis
því, að taka fé úr fjárhirslum
ríkisins. Og ólifnaður Messalinu
kostaði óhemju fé.
Claudius hefði orðið skelkaður
hefði honum verið kunnugt um
raunverulegt fjármálaástand rík-
isins. Og enn skelkaðri hefði hann
orðið, ef hann hefði vitað,hvernig
kona hans lifði á bak við hann.
En hvað sem öðru leið, þá veigr-
VÍKINGUR
aði hann sér við að leggja eyrun
að sögusögnunum, enda náðu fá-
ar að komast til eyrna hans. Sá
sem hafði djörfung til þess að
gefa eitthvað í skyn um Messa-
linu í áheyrn keisarans, var ekki
lengur öruggur um sjálfan sig.
Narcissus hafði njósnara sína
allstaðar. Svo lengi sem þessi föli
og leyndardómsfulli maður stóð
við hlið Messalinu, gat hún leyft
sér hvað sem var, en. .. þann dag,
sem hann gerðist fjandmaður
hennar, mundi hún að launum
uppskera óttann við allt. ..
Messalinu grunaði ekki að sá
dagur ætti eftir að renna upp.
Þessi hofgyðja lastanna hélt
áfram að dansa í leit sinni að því,
sem hún ekki gat höndlað. Ástar-
þorsti hennar mundi aldrei verða
slökktur. ..
(Þýð. Arngr. Guðjónsson).
Jóladansleikur
KvMiiélagsins Bylgjuminr og
Fólngs fsl. loftskcytnmnnnn
vi'rðnr í Klúblinum 3. f jól-
um. Itnriinbnlliif nm dnginn
og fuIIorifinsbnlluV um kviild-
ið.
llveíjum alln loitsheytamenn
til <u) mœta.
307