Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1971, Blaðsíða 28

til þjálfunar erlendis til að læra og fylgjast með
þróun þessara mála í nágrannalöndunum.
Það hefur verið sagt, að mikið átak hafi verið
hjá vélstjórum og vélskólanum á sínum ■ tíma,
þegar farið var frá eimvélinni yfir í mótorana.
Ég tel, að við stöndum á svipuðum tímamótum nú,
þegar sjálfvirknin er að halda innreið sína, svo
og breytt námstilhögun í verklega náminu, en
verklega námið er að færast æ meira inn í skól-
ana úr smiðjunum.
Við verðum að fylgjast vel með og vera vand-
anum vaxnir og geta leyst hann á hverjum tíma.
Á næstu árum má vænta mikilla breytinga á
tæknimenntun íslendinga. Fyrst og fremst eru
það grunnskólalögin, sem væntanleg eru og síðan
ný lög um verk- og tæknimenntun.
Kæru nemendur:
Þið eru hingað komnir til að nema vélstjóra-
fræði, til að undirbúa ykkur undir þjóðnýt störf,
gæzlu véla til sjós og lands. Það er ekki nóg að
vera góður fagmaður, þið verðið einnig að öðlast
almenna menntun, svo að þið séuð hlutgengir í
störf í þjóðfélaginu og einnig til að njóta gæða
lífsins, svo sem bókmennta og lista. Með hliðsjón
af þessu þurfum við að efla félagsstarfið í skól-
anum. Þrátt fyrir erfitt nám, verðið þið að eiga
tómstundir, en þær þarf einnig að virkja, til að
mennta sjálfan sig. í tungumálatímunum hefur
alltaf verið reynt, og því verður haldið áfram,
að leiða ykkur á vit bókmenntanna. Þið eigið kost
á ódýrum leikhúsferðum í vetur eins og undan-
farna vetur. Á vorin verða farnar ferðir á sögu-
staði undir leiðsögn kennara og fræðimanna. Því
verður haldið áfram.
Þið komið í skólann til að útskrifast sem vél-
stjórar. Margur nemandinn hefur spurt sjálfan
sig og kennarana, þegar kennslan er hafin: Er
þetta ekki einhver misskilningur. Ég hélt að ég
væri í vélstjóraskóla, þar sem maður á að fá
þjálfun í meðferð véla, en mér virðist mesta á-
herzlan lögð á stærðfræði, eðlisfræði, málakunn-
áttu; rafmagnsfræðin og vélfræðin er eilífur
reikningur; er ég í rauninni kominn á réttan stað?
Að minnsta kosti hef ég sjálfur staðið í þessum
sporum, þegar ég var nemandi. Sannleikurinn er
sá, að þið eruð komnir hingað til að þjálfa hug
og hönd. Eins og flestum er kunnugt, er stærð-
fræðin og meðferð á tölum eins konar heilaleik-
fimi. Þar er á meðal annars verið að þjálfa ykkur
í því að hugsa rökrétt.
I skólanum eigið þið, auk vélfræðikennslunnar,
að þroskast og þjálfast. Við kennaramir, sem
höfum fylgzt með ykkur, vitum bezt, hve miklar
breytingar hafa orðið á ykkur þessi ár, sem þið
hafið verið hér. Því má heldur ekki gleyma, að
frá 17 eða 18 ára aldrinum og til tvítugs, eru
miklar breytingar í lífi ungs manns, bæði líkam-
legar og andlegar.
Það er tilhlökkunarefni að hefja nú starf með
ykkur. í 1. stig setjast nær eingöngu nemendur
með gágnfræðaprófi eða meiri menntun. Og í
hinum stigunum eru sveinar með iðnskólapróf og
nemendur með framhaldseinkunn úr öðrum stig-
um skólans. Ef að líkum lætur, ætti að nást góður
árangur, og við ættum að geta útskrifað marga
hæfa vélstjóra í vor.
Ég býð ykkur velkomna til starfa, en vil leggja
áherzlu á það, að vera í skóla er starf — vinna —,
og ef starfið er vanrækt, þarf ekki að búast við
miklum árangri. Þið hafið þrjá möguleika: Að
falla á prófinu, að standast prófið og í þriðja
lagi að ná framhaldseinkunn. Það er rétt að hafa
það hugfast, að hver er sinnar gæfu smiður.
Mikill vandi og ábyrgð er mér búin að taka
við skólastjórn nú eftir svo ágæta menn eins og
Jessen og Gunnar Bjamason. Jessen var sérstak-
ur persónuleiki, og Gunnar er það ekki síður. En
með Guðs hjálp, góðum kennurum og nemendum
vona ég það bezta.
Nú þegar Gunnar Bjarnason hverfur frá skól-
anum eftir 26 ára starf eru honum færðar þakkir
frá okkur samkennurum og einnig nemendum
hans og vélstjórum. Persónulega þakka ég honum
fyrir 16 ára samstarf hér við skólann.
Ég segi nú Vélskóla Islands settan. Kennsla
hefst föstudaginn 17. september samkvæmt stunda-
skrá.
Þegar skólastjóri hafði lokið máli sínu, tók til
máls Gunnar Bjarnason, sem lét af skólastjórn
hinn 1. september s. 1.
Kvað hann það allmikla breytingu að láta af
svo umfangsmiklu embætti, skólastjóm og
kennslu. Skólinn væri skilinn eftir í góðum hönd-
um, þar sem væru samstarfsmenn hans fyrrver-
andi og mundi sú þróun, sem þegar væri hafin
halda áfram, en með nýjum mönnum kæmu ávallt
nýjar hugmyndir. Síðan vék Gunnar máli sínu að
náminu sjálfu og lengingu námstímans, sem væri
eðlileg afleiðing þess, að tæki þau, sem vélstjórar
hefðu umsjón með, gerðust æ margbrotnari. Hann
óskaði þess, að nemendum gagnaðist vel skóla-
gangan, að þeir stunduðu vel námið og vanræktu
það ekki og minnti á, að ekki væri hægt að stunda
skólanám gjálífi samtímis. Síðan óskaði frá-
farandi skólastjóri þess, að skólinn mætti dafna,
að andi samstarfs og samhjálpar réði þar ríkjum.
Hann minnti nemendur á, að þetta væri þeirra
skóli, eign þeirra og vélstjórastéttarinnar. Hann
sagði, að nú væri fjárhagur skólans að rýmkast,
ný bygging væri væntanleg á næstunni og fleiri
framtíðarverkefni væru t. d. aukinn vélakostur
fyrir kennslu í 3. og 4. stigi, betri aðstaða í
stýritækni o. fl.
Loks óskaði hann skóla og nemendum alls góðs
í framtíðinni og þakkaði kennurum og samstarfs-
mönnum gott samstarf á liðnum árum.
316
VlKINGUE