Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1973, Qupperneq 33

Avnbjörn Ólafsson lagt mikið í
túnrækt heima við vitavarðarbú-
staðinn, en samt gat bústofn vart
kallast mikill: 1 kýr og 2—3 hest-
ar, sem varð að fá hey fyrir ann-
ars staðar. Slægjur voru engar.
Eftirfarandi menn hafa verið
vitaverðir á Reykjanesi síðan:
Jón Gunnlaugsson sem lézt þar
23. okt. 1902, en þá sat ekkja
hans þar eitt ár unz hún flutti til
Reykjavíkur. Hún hét Sigurveig
Jóhannsdóttir.
VKavitrðir á ItrykjanrNÍ
( 3. Þórður Þórðarson 1902—1903.
4. Jón Helgason, áður vitavörður
á Garðskaga, 1903—1915, síð-
ar bóndi á Stað í Grindavík.
Kona hans: Agnes Gamaliels-
dóttir.
5. Vigfús Sigurðsson (Græn-
landsfari í leiðangi’i dr. Weg-
eners) 1915—1925. Kona hans:
Guðbjörg Árnadóttir.
6. Ólafur Pétur Sveinsson, 1925
—1930.
7. Jón Ágúst Guðmundsson, 1930
til dauðadags, 11. ágúst 1938.
8. Kristín Guðmundsdóttir, ekkja
Jóns Ágústs, 1938—1943.
9. Einar Jónsson, sonur Jóns og
Kristínar 1943—1947. Hafði
gengt vitavarðarstarfinu frá
andláti föður síns, en á ábyrgð
móður sinnar til 1943.
10. Sigurj ón Ólafsson frá 1947 og
síðan.
Auðvitað höfðu allir vitaverðir
vinnumenn eða aðstoðarmenn,
sem voru þeirra önnur hönd við
vitavarðarstarfið því oft hefur
þurft að hafa sig allan við er nap-
1 ur vindur næddi og ýlfraði um
vitann. (Ofangreind upptalning
er úr apríl-blaði Faxa 1962 frá
^ Mörtu V. Jónsdóttur).
Reykjanesvitinn sýndi það
glögglega, hve mikils virði var að
hafa ljós fyrir sjófarendur á yztu
nesjum, en reynslan um viðhald
og kostnað hefur sennilega dregið
allan framkvæmdahug úr mönn-
um, svo nokkur tími leið þar til
næst var komið upp ljósi fyrir
sæfarendur. Var rekstri vitans á
Reykjanesi í mörgu ábótavant og
fór í ólestur. „Var og lítil þekking
á því hvernig hreinsa skyldi hin
margbrotnu gler og annað", segir
i Sögu íslands. Árið 1887 eyði-
lagðist ljósabúnaður vitans í
miklum jarðskjálfta er þá gekk
yfir. Og 1896 var vitinn farinn
að lýsa mjög illa, og var hingað
til þess að athuga hvað gera
skyldi. „Þótti honum sem lítið
gagn væri í að setja upp góða og
dýra vita ef ekki væri séð um
að hafa kunnáttumenn við rekst-
urinn. Gegn loforði um, að séð
skyldi fyrir því, var hafizt handa
um að setja ný ljós í Reykjanes-
vitann, rannsaka hvar á landinu
væri mest þörf á vitum og loks
að reisa fyrstu vitana. Voru settir
vitar á Garðskaga (1884 hafði
verið sett þar upp Ijósmerki) og
Gróttu, en lengra komust þau
mál ekki fyrr en gerð var áætlun,
1905, um 7 nýja vita". Má hér
glöggt greina þann fjörkipp er
vitabyggingar taka við komu
heimastjórnarinnar 1904.
Keflavík, 11. nóv. 1973.
Skúli Magnússon.
SPARISJÓÐUR
VÉLSTJÓRA
Hátúni 4a
(á horni Laugavegs og Nóa-
túns)
Afgreiðslutími kl. 12,30-18,00
föstudaga 12,30—19,00.
Við bjóðum viðskiptavinum
vorum upp á alla almenna
þjónustu og næg bílastæði.
Slmar: 17674 og 16593
til lands og sjávar
★
n)élo»alani
Garðastræti 6
Slmar: 15401 - 16341.
VÍKINGUR
386