Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1982, Síða 58

mánaða tímabilum færi ekki yfir
ákveðið hlutfall, þ.e. ekki er um
að ræða skraptúra annars vegar og
hins vegar þorsktúra, heldur væri
hægt frekar en nú er að blanda
tegundum í veiðiferðinni. Slíkt
myndi vafalaust létta undir með
fiskvinnslunni. Starfshópurinn
nefnir ekkert um bætta samræm-
ingu veiða og vinnslu, sem gerð
yrði á frjálsum grundvelli, þ.e.
nokkur fyrirtæki tækju sig saman.
Ég hef nefnt hér nokkur dæmi
um valkosti í fiskveiðistjórnun,
þetta er að sjálfsögðu ekki tæm-
andi upptalning, einungis er verið
að leggja áherslu á að starfshópur
sem þessi ætti að benda á valkosti,
ekki taka pólitíska ákvörðun.
Hagkvæmasta sóknarstefna
Starfshópurinn er einnig með
hugmyndir um hagkvæmustu
sóknarstefnu hvað þorsk varðar,
og felst hún í því að minnka sókn í
þorsk niður í helming þess sem nú
er á 10 árum og myndi það auka
hagnað úr 6% í 33%. Þetta dæmi er
auðvelt að leysa á skrifborði í
ríkisstofnun í Reykjavík, en er
hún raunhæf? Lítum á eitt atriði,
ef sóknin er minnkuð um helming
en heildarafli svipaður og nú er.
Hvað myndi togari sem nú aflar
5—6 þúsund tonn á ári fá á ári? Er
ekki hægt að gera ráð fyrir að
hann héldi sínu í samkeppninni
og myndi þá afla 10—12 þúsund
tonn á ári. Þetta þýðir að togarinn
þyrfti að afla 40—48 tonn að
meðaltali á hverjum degi sem
hann er á miðunum, þ.e. landa ca.
200 tonnum á fjögurra til fimm
daga fresti. Þetta eru eingöngu
meðaltalstölur, dagsafli þyrfti oft
að fara langt fram úr þessu.
Hvemig yrðu gæði þess afla sem
að landi kæmi? Á að fjölga í
áhöfninni verulega til að anna
þessum afla, það þýðir væntan-
lega dýrari skip? Ýmsar svona
spurningar vakna í þessu sam-
bandi og úr þessum vandamálum
er sjálfsagt auðvelt að leysa á
skrifborði í ríkisstofnun suður í
Reykjavík, eða hvað?
„Náttúrulegar orsakir“
eða eitthvað annað?
Einn kafli skýrslunnar ber
nafnið „Félagslegt umhverfi" og
þar koma ýmis gullkorn fram í
dagsljósið. Þar er m.a. rætt um
fólksfjöldaþróun síðustu árin og
nefnt að spádómar fyrri skýrsl-
unnar um þróunina hafi verið
rangar, þróunin hafi snúist við,
hlutfallslega meira hafi fjölgað á
stöðum út um land, heldur en á
SV-homi landsins, síðan segir
orðrétt: „Sú byggðaþróun, sem
orðið hefur undanfarna árinn
áratug hefur engan veginn gerst af
náttúrulegum orsökum. Byggða-
stefna hefur átt fylgi að fagna hjá
ráðandi stjórnmálaöflum og
Byggðasjóður hefur lagt til fjár-
magn til uppbyggingar sjávarút-
vegs í hinum dreifðu byggðum
umfram þéttbýlisstaði." Mér er
spurn, var það náttúrulögmál að
það fjölgaði fólki á SV-horni
landsins í nokkra áratugi? Var það
VÍKINGUR
58