Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1986, Síða 59

Nokkrar staðreyndir um
„Nokkrar staðreyndir“ Helga Laxdal
fari fyrir þessu máli ef ekki er
ýtt duglega á eftir þvi af okkur
sjálfum, þvi þaö kerfi sem nú
er i gangi i lífeyrissjóðsmál-
um á sér þvi miður öfluga
stuðningsmenn sem ekkert
eru á þeim þuxunum að
þreyta þvi óréttlæti sem nú
viðgengst i þessum málum.
Ég vitna hér orðrétt í bók
Aðalheiðar Bjarnfreðsdóttur,
með hennar leyfi:
„Ég nefni sem dæmi að á
siðasta ári, 1984, nam lífeyrir
greiddur öldruðum þingmönn-
um og ráöherrum samtais 25
miljónum króna, meðan lífeyrir
greiddur öldruðum sjómönn-
um nam 33 miljónum króna.
Nú eru starfandi þingmenn
og ráðherrar 60 talsins en
starfandi sjómenn 6000 eða
hundraó sinnum fleiri. Samt
greiða sjómenn meira en
3000% meira í iðgjöldum í
sinn sjóð. Og lífeyririnn þeirra
kom eins og hann lagði sig úr
þeirra eigin sjóði. En ríkið
greiðir mestan hluta eða 4/5
af iðgjöldum þingmanna og
ráðherra, og er sú upphæð — f
þetta skifti yfir 20 miljónir —
sett á fjárlög árlega.
Hrein eign lífeyrissjóðs
þingmanna og ráðherra er
nefnilega engin, meðan sjó-
menn eiga yfir þúsund miljónir
ísínum sjóði.
Þeirpeningarliggja íbanka-
kerfinu þar sem ríkið eða
gróðahyggjumenn fá þá lán-
aða til mismunandi þarfra
verkefna.
Lífeyrissjóðsféð er ekki
laust til ráðstöfunnar fyrir fé-
lagasamtök þeirra sem greitt
hafa í sjóðina, þótt einstak-
lingar geti fengið þar takmörk-
uð lán á mjög háum vöxtum.
Ég reyndi eitt sinn mikið að fá
leyfi til að nota lífeyrissjóð
Sóknar til að byggja hentugt
fjölbýlishús fyrir aldraðar
sóknarkonur, sem margar
hverjar búa í leiguhúsnæði.
Það fékkst ekki, en sama ár
tók rikissjóöur 40% sjóðsins
að láni og setti m.a. íhringveg-
inn.
Þannig styrkir ríkið suma líf-
eyrissjóði en seilist eftir fé i
aðra og allt er þetta sam-
kvæmt lagaheimildum frá Al-
þingi".
Árið 1985 greiddi rikið 33
miljónir í ráðherra- og þing-
mannasjóðinn, og naumast
hefur hann gleymst i nýfram-
lögðu fjárlagafrumvarþi fyrir
árið 1986.
Aðeins hálf
sagan sögð
Helgi Laxdal segir i grein
sinni, og ber fyrir sig trygg-
ingafræðing, að svo hægt sé
að greiða lífeyri við 60 ára
aldur þurfi að hækka iðgjöldin
í 20—24% af launum. Hér
segir Helgi aöeins hálfa sög-
una þvi þessar tölur eru miö-
aðar við að ávöxtun sjóðanna
sé engin. Sé hinsvegar miðaö
við aö sjóðirnir séu ávaxtaðir
2% umfram verðbólgu eru
iðgjöldin komin niður í
12 — 14%. Það þarf með
öðrum orðum aðeins að ná
2% raunvöxtum á sjóöina til
að ná 60 ára markinu og
sáralitla hækkun iðgjalda
(enga ef hægt er að ná t.d.
2,5% raunvöxtun). Með öllum
þeim ávöxtunarmöguleikum
sem í gangi eru í dag verður
að gera þá kröfu til sjóðanna
að þeir ávaxti sig um a.m.k.
2% og mun mörgum finnast
það lágmarkskrafa. Þá er rétt
að minna á að samkv. út-
reikningi fyrrverandi hag-
fræðings FFSI, Bolla Héðins-
sonar, þarf maður, sem byrjar
að greiða í Lífeyrissjóð sjó-
manna 23 ára gamall og ætl-
ar að byrja að taka lífeyri 60
ára gamall i stað 65 ára og ná
sama þunktafjölda á 37 árum
i stað 42 ára, aöeins að bæta
við iðgjöld sin 286 kr. og 5
aurum mánaðarlega miðað
við verðlag i seþt. 1984.
I yfirlýsingum frá útgerðum
og rikisvaldinu við gerð kjara-
samninga á undanförnum
árum hefur þvi margsinnis
verið lýst yfir að stefna skuli
að því að sjómenn eigi þess
kost að hefja töku lifeyris 60
ára gamlir.
S.l. vetur var svo gerð
breyting á sjóðum Eimskiþa-
félagsins og Sambandsins
þannig að hjá Eimskiþ voru
mörkin hækkuð úr 65 árum i
67 ár en hjá Sambandinu úr
67 árum i 70 ár. Auk þess
sem iðgjaldagreiðslur i sam-
bandssjóðinn voru hækkaðar
úr 10% af launum i 11,5%.
Ofan á þetta bættist siðan að
makalífeyrir var skertur mjög
verulega og er nú naumast
nema nafnið eitt hjá þvi sem
var.
Á mannamáli heitir þetta
aö ganga þvert á gefin fyrir-
heit
'I lögum nr. 48/1981 um Lif-
eyrissjóð sjómanna segir að
sjóðfélagi eigi rétt á að hefja
töku lifeyris við 60 ára aldur
hafi hann verið til sjós í 25 ár
og að meðaltali 180 daga á
ári. Þessi sérregla, segir
Helgi Laxdal i grein sinni,
þýðir i raun að engir fjármunir
eru á bak við fimm ára lifeyr-
isrétt 60—65 ára. Þeir fjár-
munir verða ekki sóttir í rikis-
sjóö, hefur Helgi eftir fjár-
málaráðherra. Við skulum
ekki gleyma þvi að margir
greiða í sjóðinn en fá ekkert
út, þeir peningar eru i sjóön-
um m.a. til þessara nota.
Fyrst og síðast er það þó
ríkið, sem þrátt fyrir yfirlýsing-
ar til FFSÍ, um að það mun ekki
borga, veróur látið gera það,
hvort sem Þorsteini Pálssyni
og Helga Laxdal líkar betur
eða verr. Lögin um 60 ára líf-
eyrisrétt eru staðreynd, sam-
birtist i siðasta
tbl. Víkingsins. Ég
er þess enda full-
viss að ritstjórar
Morgunblaösins
heföu ekki tekið
greinina til birt-
ingar, heföi Vík-
ingurinn náð að
koma út áöur en
greinin birtist þar.
Þaö sem ræöur
úrslitum um að
greinin er samt
sem áöur birt hér,
erað málþaö sem
um er fjallað er
innanhússmál hjá
FFSÍ — sem er
eigandi blaðsins
— og Víkingurinn
er því hinn eini
rétti vettvangur
fyrir þau skoö-
anaskipti. í öðru
lagi vill Vikingur-
inn ekki taka af-
stöðu í slíkum
málum né gefa til-
efni til ásakana
um hlutdrægni í
deilumálum
manna eða félaga
innan FFSÍ. Undir-
ritaöur undir-
skrikar að með
birtingu þessarar
greinar hér er
EKKI skapað for-
dæmi, heldur
áskilur blaðið sér
rétt til þess að
hafna slíku efni,
þótt frá eigendum
blaðsins sé kom-
ið.
Ritstjóri.
VÍKINGUR 59