Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1988, Qupperneq 27

3J > 1“ OD W > O
— Hefur Steini litlí heimsótt
þetta þorp líka?
— Nei, en Asíuflensan kom
hingað í síðasta mánuði.
Lúðvík gamli læknir er ekki
ýkja hrifinn af tíðarandanum.
Um daginn bar hann sig iiia eftir
uppskurð sem hann hafði gert.
— Það var ung kona, sem
ég skar, og um ieið og hún
vaknaði spurði hún hvað væri
langt þangað til hún mætti ger-
aða.
— Þeirri spurningu hlýturðu
að hafa þurft að svara oft.
— Nei, aldrei eftir að hafa
tekið hálskirtlana.
Séra Björn hafði oft haft
ástæðu til vonbrigða með söfn-
uðinn sinn og þannig var það
við eina messuna. Séra Björn
stóö í predikunarstólnum og
þrumaði:
— Hvarertrú ykkar, bræður
og systur? Hvar er trú ykkar?
Hér höfum við komið saman til
að biðja um rigningu - en hvar
eru regnhlífarnar ykkar...?
Það var í Ölpunum sem Fúsi
ferðalangur viltist. Hann var
rétt við að frjósa íhel ífannferg-
inu, þegar hann uppgötvaði
skyndilega Sankti Bernharðs-
hund með kagga um hálsinn.
Fúsi hrópaði hátt af gleði, en
varð svoiítið hugsi þegar hund-
urinn skjögraði i átt til hans.
Seppi stoppaði, horfði blóð-
hlaupnum augum á Fúsa og
sagði:
— Heyrðu...sko...ég drekk
alltof mikið...!
Það er til fólk sem virkilega
gefur sig samvinnuhugsjóninni
á vald. Sjáiði Helga til dæmis.
Hann verslar í Miklagarði,
kaupir fötin sín í Herraríki og
tekur bensín á bílinn hjá Esso.
Og þeir menn eru til sem full-
yrða að konan hans sé mjög
samvinnuþýð!
VÍKINGUR 27
Stolið og staðfært úr FISKAREN.