Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.2000, Side 16

A miðbaug. Kokkurinn í gerfi Poseidon.
Þegar leitað var eftir því að ég færi sem skipstjóri á Sveini Jóns-
syni KE 9 til Suður-Afríku var ekki laust við að ég hugsaði: Er
það þess virði að eyða björtustu og bestu dögum árins í það að
fara mánaðarsiglinu til Suður-Afríku og kollvarpa öllum áætlunum
um sumarfrí, ferðalög og svo framvegis. Ég er viss um að þessari
hugsun skaut niður hjá öllum okkar sem fóru í þessa siglingu, en
auk mín fóru í umrædda ferð Frímann Jónsson vélstjóri (bróðir und-
irritaðs), Júlíus V. Guðnason stýrimaður og Georg Þorvaldsson
kokkur.
Að mörgu var að hyggja því bæði var að skipið hafði legið við
bryggju í nokkra mánuði og enginn af okkur sem þessa ferð fórum
höfðum verið á skipinu áður. Ganga þurfti frá skoðun á skipinu fyrir
haffæri, koma fyrir tækjum og einnig þurfti að yfirfara vélar og kæla
og ýmislegt annað. Einnig fóru tveir Suður Afrikubúar með okkur en
þeir voru sendir af kaupendum skipsins. Það voru Cristopher S.
Basson, sem ráðin hafði verið sem skipstjóri í S-Afriku og Cavin G.
Wichman, sem ráðinn hafði verið sem vélstjóri.Þeir komu til lands-
ins þann 15. júni eða sama dag og skipið fór úr slipp á Akranesi.
Við reyndum að gera þeim dvölina eins eftirminnilega og okkur var
framast unnt og fórum við Georg ásamt eiginkonum okkar með þá
á Þingvöll, Geysi og Gullfoss þann 17. júni og varð sú ferð þeim
minnistæð. Höfðu þeir á orði að þeim hefði ekki getað dreymt um
að eiga nokkru sinni eftir að upplifa það sem fyrir augu bar þennan
dag. Þeir sögðu okkur eftir að hafa hringt heim, að enginn hefði trú-
að því að bjart væri á nóttunni.
Stefnan sett á Kanaríeyjar
Brottför hafði verið ákveðin á miðnætti þann 17. og vorum við
mættir ásamt fjölskyldum upp úr kl 23. Einnig komu forráðamenn
fyrirtækisisns, þ.e HB H/F Akranesi, til að kveðja okkur. Klukkan
0030 var sleppt og sigldum við út úr Akraneshöfn í blíðuveðri,
spegilsléttum sjó og stafalogni sem síðar kom á daginn að var
besta veðrið sem við fengum alla ferðina. Siglingin var hafin og
stefnan var sett fyrir Garðskaga. Þegar komið var suður fyrir
Reykjanes var stefnan sett á Kanríeyjar og framundan var um 6300
sml sigling til Cape Town með viðkomu í Las Palmas og Walvis Bay
i Namibiu. Við skiptum vöktum í brúnni þannig að ég stóð morgun-
og kvöldvaktina frá 8-12, Christopher stóð 12-4 og Júlíus 4-8. Vél-
stjórarnir ætluðu að standa 6 tíma vaktir en það varð nú ekki raunin
fyrr en eftir að við fórum frá Kanarí því það var mikil vinna hjá þeim
við að koma hlutum í það horf að þeir þyrftu sem minnst að sinna
öðru en reglubundnu eftirliti þegar hitinn færi að aukast. Það reynd-
ist hárrétt ákvörðun því þegar líða tók á varð ansi heitt í vélarrúm-
inu þegar sjávarhitinn var kominn í 29°. Siglingin til Kanarí gekk vel
en veðrið var nú ekki uppá það allra besta og þegar við vorum að
sigla yfir Hatton Rockall svæðið var SA og SV 6-8 vindstig og leið-
inda sjólag. Hélst sá kaldi alveg niður fyrir írland en þá skifti yfir í N
og NV átt.
Kopar og saltfiskur
Eftir tvo daga fóru menn að kvarta undan magakveisu og slapp-
leika. Eftir mikil heilabrot um ástæður þessa fannst skýringin. Það
16 - Sjómannablaöið Víkingur