Náttúrufræðingurinn - 1931, Blaðsíða 23

NÁTTÚRUFR.
101
dýr nálgast hvort annað (2. mynd), og sameinast að nokkru
leyti. Stórkjarninn fer að breyta lögun, hann leysist brátt upp í
smástykki, og hverfur loks með öllu. Á meðan á þessu stendur
fara smákjarnarnir að skifta sér í fleiri og fleiri dæturkjarna
(3. mynd), en smámsaman leysast allir þessir kjarnar aftur
10. mynd. Allir smákjarnarnir hverfa, nema einn (A). Dýrið skiftir sér í tvent
(B), svo tvö ný dýr myndast, hvort með einum^smákj. og tveim stórkj. Loks
skifta þessi nýju dýr (B) sér i tvent, en við það koma fram dýr með einum
stórkjarna og einum smákjarna (C), skinæxluninni er lokið.
upp í plasmanu, nema einn, sem verður eftir (4 mynd). Þessi
kjarni skiftist nú í tvo nýja kjarna (5. mynd). Annar þeirra
rennur svo yfir í hitt dýrið (6. mynd), og sellan fær smákjarna
af sömu ætt og uppruna frá því í staðinn og þessir tveir kjarnar
renna loks saman í einn (7. og 8. mynd). Brátt skilja dýrin aft-
ur, skynæxluninni er að mestu lokið, og hvert dýr hefir nú einn
smákjarna, en engan stórkjarna. Nú á dýrið eftir að mynda
stórkjarnann, og getur það átt sér stað með þessu móti. Smá-