Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1961, Blaðsíða 24

Náttúrufræðingurinn - 1961, Blaðsíða 24
68 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN vera jarðvegsdýr, en ýmsar fuglategundir, til dæmis lundar og sæ- svölur, grafa langa ganga og holur í jarðveginn og Jiafa þannig áhrif á lrann. Óbeinlínis geta fuglarnir liaft álirif á jarðvegsmyndun með því að fækka jarðvegsdýrum. Meðal spendýra, sem lifa í jarðvegi, eru moldvörpurnar flestum kunnar að nafninu til, enda þótt þær finnist ekki liér á landi. Þær grafa göng sín á mismunandi dýpi, allt eftir gerð jai'ðvegs og árs- tíma. Stundum liggja göngin 10 til 20 sentínretra undir yfirborðinu, á veturna allt að 60 sentímetrum, til þess að forðast klaka. Göngin eru venjulega 5 sentímetrar í þvermál hjá evrópsku moldvörpunni. Moldvörpurnar eru nrjög duglegar að grafa sig gegnum jörðina. Þannig geta sunrar tegundir grafið 60 til 70 nretra löng göng á 24 klukkustundum. Moldvörpurnar hafa talsverða þýðingu fyrir jarð- veginn, þar sem þær losa um hann með greftri sínum og auðvelda þannig lofti og vatni að komast að. Þær lifa á ýmsum jarðvegsdýr- um, aðallega ánamöðkum. Aðalóvinir moldvarpnanna eru ýmsir ránfuglar. Á Pósléttunni í Norður Ítalíu lröfðu menn gengið lrart að ránfuglastofninum. Þetta olli offjölgun meðal moldvarpnanna, sem grófu svo ákaft í varnargörðum Pó-fljótsins, að þeir brustu á ýmsum stöðum. Olli þannig skerðing ránfuglastofnsins óbeinlínis flóði yfir marga ferkílómetra lands. Af öðrum spendýrum, sem lifa í jörðinni, nrá nefna ýmsar nag- dýrategundir, sem grafa göng neðanjarðar. Hagamúsin íslenzka og mórauða rottan falla undir þennan flokk, og geta þær haft nokkra þýðingu fyrir jarðvegsbreytingar. Hér að framan hefur verið gerð nokkur grein fyrir helztu dýra- flokkum, er lifa í jarðveginunr og ætla má eða sannað hefur verið, að hafi þýðingu fyrir myndun hans og eðli. Er þá eftir að athuga, í hverju þessi þýðing dýranna er fólgin og livort starfsemi þeirra geti haft áltrif á frjósemi jarðvegsins. Til þess að gera sér betur grein fyrir áhrifum dýranna á jarð- veginn, er bezt að skipta þeim í tvo flokka: Stærri jarðvegsdýr og minni jarðvegsdýr. Stærri jarðvegsdýrin eru svo stór og sterk, að þau grafa sín eigin göng og lrolur r jörðinni. Þeim tillreyra ána- maðkar, stærri skordýr, moldvörpur, lragamýs og önnur slík dýr. Minni jarðvegsdýrin liiá liinsvegar og Jrrærast í göngum þeim og
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.