Náttúrufræðingurinn - 1961, Blaðsíða 35

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
79
hann er sá, að hjá þeim fyrrnefndn kemur það aldrei fyrir, að
kímið vaxi af okfrumunni meðan hún situr í egghirzlunni.
Þrátt fyrir þessi einkenni, sem sameiginleg eru fyrir þelingana
og greina þelingafylkinguna frá hinum þremur fylkingum æðri
plantna, þá er ljóst orðið, að innan þelingafylkingarinnar eru nokkr-
ar sjálfstæðar undirfylkingar, sem lítið eða ekkert virðast lengur
tengdar hver annarri. Er útlit fyrir, að þessar fylkingar hafi þró-
ast hlið við hlið, en ekki hver eftir aðra. Skyldleika þeirra hlýtur
því að vera að rekja til sameiginlegra forfeðra, sem nú eru út-
dauðir og ekkert sést eftir af.
Ameríski þörungafræðingurinn, Gilbert Smith (1951) greinir
þörungana í 7 fylkingar og setur þær hverja fyrir sig á bekk með
höfuðfylkingum jurtaríkisins. Fylkinguna Tallopliyta lætur hann
um leið falla niður. í síðustu útgáfu liinnar þekktu þýzku grasa-
fræði Strasburgers (1958) er þelingafylkingin einnig felld niður.
Eru þörungarnir flokkaðir þar á sama hátt og hjá Smith, en að
blágrænþörungunum undanskildum, eru þeir taldir sem undir-
fylkingar í einni aðalfylkingu, sem nefnd er Phycophyla. Skipan
plönturíkisins samkvæmt Strasburger er sýnd í töflu I.
Tafla I. Skipan plönturíkisins.
Fylkingar
Undirfylkingar
1. liacteriophyta (Gerlar)
2. Cyanophyta (Blágrænþörungar)
3. Pliycophyta (Þörungar)
Chlorophyta (Grænþörungar)
Chrysophyta (Kísilþörungar o. fl.)
Pyrrhophyla (Skoruþörungar o. fl.)
4. Mycophyta (Sveppir)
Euglenophyta (Dílþörungar)
Phaeophyta (Brúnþörungar)
lihodophyta (Rauðþörungar)
Myxomycophyta (Slímsveppir)
Eumycophyta (Sveppir)
5. liryophyta (Mosar)
6. Pteridophyta (Byrkningar)
7. Spermatophyta (Fræplöntur) Gymnospermae (Berfrævingar)
dngiospermae (Dulfrævingar)
í plöntukerfi ]>ví, sem kennt er við Adolf Engler og síðast var
gefið út 1954, er þelingafylkingin einnig felld niður og eru í henn-