Náttúrufræðingurinn - 1961, Blaðsíða 38

128
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
um o. s. frv. Sumar leðurblökur í hitabeltinu leita sér skjóls milli
stórra laufblaða, (t. d. sérstakra pálmategunda) og skera með tönn-
unum y-laga skurð í þau svo blaðtungan fellur niður og myndar
lauftjald sem þær sofa í.
Apar eru mikið á ferli og sofa venjulega bvar sem þeir eru stadd-
ir. Gera Górillaapar og Shimpansar sér óvandað greinaskjól á
kvöldin, en yfirgefa það venjulega að rnorgni. Þó balda þeir lengur
kyrru fyrir um burðinn. Sumar dýrafjölskyldur lifa alllengi saman
í búinu og er sama búið notað kynslóð eftir kynslóð, líkt og hús
vor mannanna. Þannig er því t. d. farið með holur greifingjans.
Fyrst er heimilið aðeins stuttur gangur, með víðara „herbergi“
innst. En þegar fjölskyldur margra kynslóða hafa lifað þar og
starfað, getur holan eða heimilið loks orðið að sannkölluðu völund-
arhúsi, Þvílík 10—30 ára gömul greifingjagröf eða greni liefur
venjulega 3—4 innganga. 1—2 m. inni í göngunum er allstórt lier-
bergi með fasttröðkuðu, hörðu gólfi. Frá þessari forstofu liggja göng
inn í önnur smærri herbergi, þar sem dýrin sofa og gjóta. Liggja
búin oft undir trjárótum eða stórum steini. Fundist hafa allt að
100 m. löng göng. Að lokurn brjótast oft kanínur, refir og rottur
inn og taka sér þar bólstað
3. mynd. Opossum. Læ/t vera dauffur.