Náttúrufræðingurinn - 1997, Blaðsíða 86

Fréttir
nóvember, er því haldið fram að hluti af þeim bata sem menn telja sig fá af völdum nálastungu
verði vissulega skýrður sem þóknunaráhrif, en alls ekki öll lækningin.
Hópurinn telur staðfest að nálastunga lini verk eftir læknisaðgerð, svo sem eftir að
tannlæknir hefur dregið úr manni tönn. Einnig dragi meðferðin úr ógleði á meðgöngutíma eða
af völdum krabbameinslyfja og eftir svæfingu. Vinnuhópurinn telur hugsanlegt en óstaðfest
að nálastunga eigi þátt í að venja menn af fíkniefnum, deyfa höfuðverk vegna mígrenis og
tíðaverk, lækna slag, „tennisolnboga“, asma og fleiri kvilla.
Gagnrýnendur telja að tilraunir hópsins hafi ekki verið betur unnar en svo að enn megi
skýra alla verkun nálastungunnar sem þóknunaráhrif.
Vantrúaðir menn benda líka á að „rásir“ þær sem Kínverjar telja að veiti orku um líkamann
þegar nálum er stungið á rétta staði verði ekki fundnar með neinum viðurkenndum
vísindaaðferðum - og orkuformið sem um þær eigi að flæða raunar ekki heldur. Fulltrúar
vinnuhópsins viðurkenna að frekari rannsókna sé þörf áður en skýring fáist á eðli
lækningarinnar en telja tilraunirnar hafa staðfest að nálastunga örvi myndun eða losun
endorfína - náttúrlegra sársaukadeyfiefna líkamans - auk þess sem þeir álíta að hún örvi
virkni undirstúku og heiladinguls og breyti með því flæði boðefna í blóði.
I augum sumra skiptir það ekki máli hvort lækningin er fram komin við þóknunaráhrif eða
vísindalega staðfest: Ef áhrifin komi fljótt fram og einkum þó ef aðferðin reynist ódýrari en
hefðbundnar lækningar muni heilsugæslustofnanir og tryggingafélög taka hana gilda.
The Economist, 1. nóvember 1997, bls. 93-94, og 8. nóvember 1997, bls. 104;
New Scientist, 15. nóvember 1997, bls. 14;
Time, 24. nóvember 1997, bls. 64.
RÝRIR HEILAR í ROTTUUNGUM
Lixin Zhang og Mark Smith, er starfa við Geðheilsustofnum Bandaríkjanna {National Insti-
tute of Mental Health), greina frá því að rottuungar sem skildir voru frá mæðrum sínum í
aðeins einn sólarhring hafi glatað fleiri taugafrumum úr heila en ungar í viðmiðunarhópi, sem
nutu návistar við mæðurnar. Fræðimennirnir telja að til þessa megi sækja skýringu á óeðlilegri
hegðun fullorðinna dýra og manna sem ekki hafi notið umhyggju móður.
Þeir tóku 12 daga unga frá mæðrum sínum í 24 stundir en sáu þeim fyrir nægu fóðri og hlýju.
Þegar heilar unganna voru síðan rannsakaðir kom í ljós að taugafrumum hafði fækkað í
ýmsum hlutum heilans allt að tvöfalt meiraen í viðmiðunarhópnum.
New Scientist, 8. nóvember 1997, bls. 7.
ÖrnólfurThorlacius tók saman.
148