Náttúrufræðingurinn - 1935, Síða 15

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 59
iiilimiimilllli::iillilimiliillillilllliiimiiliiliiliiliiiiiliillillllliliiliililliliiiiiiiiilliliiililiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiilliiitt
Athyglisverð tilraunastarfsemi.
Síðastliðið sumar barst mér í hendur bréf frá Rússlandi, rit-
nð á alþjóðamálinu Esperanto. Bréf þetta fjallar um eftirtektar-
verðar kynbótatilraunir, sem gerðar hafa verið á plöntum, og er
rússneskur maður, að nafni J. V. Mitschurin, brautryðjandi þess-
arar tilraunastarfsemi. Hann er nú áttræður. í 60 ár hefir hann
unnið að tilraunum sínum með óþreytandi elju. Og svo góðum
árangri hefir hann náð' að rússneska þjóðin mun aldrei geta þakk-
að honum að verðleikum.
Þar sem eg hygg, að ýmsir af lesendum Náttúrufræðingsins
hafi ekki heyrt getið þessa manns, hefi eg þýtt til birtingar þá
kafla úr bréfinu, sem mestu máli skipta, og fara þeir hér á eftir.
„--------J. V. Mitschurin er fæddur í Rússlandi árið 1854
í Rjazan-fylki. Að loknu menntaskólanámi í bænum Rjazan varð
hann vegna efnaskorts foreldra sinna að hætta við háskólanám
og settist að í smábænum Kozlov (sem nú heitir Mitschurinsk)
í Tamboo-fylki.
Næstu 12 árin starfaði Mitschurin þar sem aðstoðarmaður
stöðvarstjórans við járnbrautarstöðina, en jafnframt því stund-
aði hann úrsmíði.
Kozlov liggur á 53° n. br. og á 40° a. 1. Vetur eru þar kald-
ir; meðalhiti í janúar er — 11 stig, og stöku sinnum kemst frost-
ið upp í 38° á Celsíus. I hinu ómilda loftslagi í Kozlov uxu aðeins
verðlítil epli, kirsiber, perur og nokkrar tegundir berjaplantna.
Mitschurin unni garðrækt þegar í æsku, og eftir að hann varð
starfsmaður við járnbrautina, notaði hann tómstundir sínar og
peninga, til þess að reyna að rækta aldintré umhverfis húsin í
bænum. Eftir að Mitschurin varð þess áskynja, hve garðræktin
í Kozlov og öllum miðhéruðum Rússlands var á lágu stigi, tók
hann þá föstu ákvörðun að reyna að kynbæta aldintrén. Fyrir þá
sök lét hann starf sitt af hendi við bæinn Kozlov, og einsetti sér
að helga líf sitt aldintrjáræktinni.
---------Mitschurin reyndi fyrst ýmsar aðferðir, til þess að
koma hugsjón sinni í framkvæmd, en tilraunir hans báru ekki
fullnægjandi árangur’ fyrr en hann byrjaði á því að æxla saman
tegundirnar og gerði hann það í stórum stíl.
Með samæxlun suðrænna aldintrjáa og skyldra, innlendra,