Náttúrufræðingurinn - 1935, Page 16

60 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
11111111111111111111IIIII111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111,11111,11111,111111111111111111H k
kuldaþolinna tegunda, tókst Mitschurin að framleiða 300 nýjar,
mismunandi plöntutegundir. Af þessum 300 tegundum eru 122
þeirra ræktaðar í görðum víðsvegar um landið. Sem dæmí má
nefna 37 eplateg., 14 peruteg., 15 kirsuberjateg., 9 sveskjuteg.,
3 apríkósuteg., 2 sætkirsuberjateg- (Prunus avium), 8 vínberja-
teg., 2 möndluteg., 2 ribsberjateg., 3 hindberjateg., 1 hrútaberja-
teg., 5 reyniberjateg., 2 stöngulberjateg., 2 cidoníuteg., og 10
aðrar ónefndar nytjaplöntur eru ræktaðar í stórum stíl, bæði
innanlands og utan.
Við framleiðslu bastarðanna notaði Mitschurin tegundir frá
ýmsum löndum. f görðum hans vaxa nú plöntur frá Japam Kína,
Usona, Kanada, Frakklandi, ftalíu, Tyrklandi, Persíu o. fl. löndum.
Hefir Mitschurin tekizt að æxla saman furðu fjærskyldar teg-
undir, svo sem peru- og reynitré, þorstatré (Rhamnus frangula)
og kirsuberjatré, apríkósutré og plómutré, hindberja- og hrúta-
berjaplöntu o. fl.
-------------Árið 1931 var settur á fót garðyrkjuskóli í Mits-
churinsk (Kozlov) og eru þar nú 500 manns við nám. Sama ár
var stofnaður þar vísindaskóli og starfa þar nú 110 menntaðir
sérfræðingar og garðyrkjumenn. í nánd við bæinn hefir tilrauna-
stöð verið starfrækt í 12 ár og fer þar fram úrval tegundanna
með mikilli nákvæmni. í sambandi við stöðina eru rannsóknar-
deildir fyrir lífeðlisfræði, kynfræði, eðlisfræði, efnafræði og
frumufræði-
Umhverfis bæinn vaxa nú hinar arðvænlegu kynbótategundir
Mitschurins á 2700 hektara landspildu. — — •— Þær eru nú
dreifðar orðnar um 3500 staði norðlægari landa, þola frost og
gefa verðmæta uppskeru“.
Téðar upplýsingar eru gefnar af einkaritara J. V. Mitschurins
og ætti það að vera sæmileg trygging íyrir því, að hér sé farið
með rétt mál.
Eg álít að íslenzk tilraunastarfsemi ætti ekki að láta undir
höfuð leggjast að reyna að færa sér í nyt þá þekkingu og reynslu,
sem þessi vel'gerðarmaður hefir látið heiminum í té. Enda þótt
ekki verði staðhæft um það, meðan engin er reynslan, hvort teg-
undir frá Mitschurinsk geti dafnað við íslenzk náttúruskilyrði,
þá er hér fordæmi að minnsta kosti, sem áhugasamir íslenzkir til-
raunamenn ættu ekki að loka augunum fyrir.
Hver veit nema Island eigi þá framtíð fyrir höndum’ að ala
nýjar tegundir aldintrjáa þjóð sinni til gagns og sæmdar. En svo