Náttúrufræðingurinn - 1935, Blaðsíða 17

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 61
iiiimiiiiiiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiimiiiiiimmiiiiimiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
að slíkt geti orðið, verðum vér að hagnýta oss allar þær nýjungar
erlendra þjóða, sem fljótastan og beztan árangur geta gefið. Og
að minni hyggju er það hagnýting á rannsóknum Mitschurins
öðru fremur, sem gæti rutt aldintrjáræktinni braut hér á landi.
í apríl 1935.
Ingimar Óskarsson.
Voru það snjógæsir?
I síðasta hefti fjórða árgangs Náttúrufræðingsins er snjó-
gæsarinnar minnzt. Þar er sagt, að hennar hafi aðeins einu sinni
orðið vart hér á landi, svo að vitað sé með vissu, og var þetta
tilefni til þess, að eg sendi Náttúrufræðingnum línur þessar.
Dag nokkurn seinni hluta júnímánaðar í vor var eg undir-
ritaður staddur við Brúará, ofantil við Spóastaði, og var að virða
fyrir mér hinar ýmsu fuglategundir, sem héldu þar til við ána.
Sé eg þá allt í einu hvar fuglar tveir, sem eg ekki þekkti, koma
syndandi móti straum. Þeir voru snjóhvítir, en bæði sköpulagið
og stærðin minnti mig mjög á grágæsaættkvíslina. Fuglarnir
héldu svo áfram upp ána, án þess að láta nokkurt hljóð til sín
heyra, og að litlum tíma liðnum voru þeir aftur komnir í hvarf.
Miklar líkur virðist mér vera til þess, að hér hafi snjógæsir
verið á ferð. En náttúrlega verður ekkert fullyrt um það, því að
f jarlægðin milli mín og fuglanna var meiri en svo, að mögulegt
væri að sjá þá greinilega með berum augum.
Helgastöðum, 25. febrúar 1935.
Eyþór Erlendsson.