Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1941, Side 31

Náttúrufræðingurinn - 1941, Side 31
N ÁTTÚRUFRÆÐIN GURINN 125 um land um að æðarvarpi hnigni. Þyrfti að hefja á því gagn- gerða rannsókn, ef hægt væri að komast fyrir orsakir þess og finna við því ráð. Bjargfugl verpir þar nokkuð. Yfirleitt er fugla- líf mikið í eynni. Upp frá bæjarvíkinni er ræktað mikið tún og frítt og nær það næstum yfir þvera eyna. Sunnan túnsins eru engjar, en bithagi fyrir norðan. í dældum eru víða tjarnir og pollar. Stærsta tjörnin er í norðurjaðri túnsins og 'heitir Vatnið. Öll er eyjan úr blágrýti, og er víða í henni fagurt stuðia- berg, einkum að suðvestanverðu. Að ofan eru blágrýtisklappirn- ar fágaðar og sér þar í enda stuðlanna. Senriilega hefur jökull gengið þar yfir á sínum tíma. Að landslagi og jarðmyndun er eyjan beint framhald Ögurtanganna fyrir sunnan Djúpið. Jarð- vegur á eynni er víðast alldjúpur og óvíða sér þar í nakinn klett eða stein nema rétt við sjóinn. Jarðvegur er járnblandinn, og vatn í brunni gulmórautt af járnsamböndum. í Æðey er bæði fagurt og friðsælt. Aldrei mun þó vera feg- urra um að litast en um varptímann, en því miður var varpinu að mestu lokið, þegar ég kom þar. Æðey er algróin að kalla, nema einstöku hólkollar og björgin við sjóinn. Gróðurfar hennar er þó einhæft, þegar frá er tekin fjaran, tjarnir og björgin. Er hún annað hvort vaxin valllend- is- eða mýrargróðri. Á hæstu hólunum nálgast valllendið þó mosaþembu, og allsstaðar er mikill mosi í rót. Eftirtektarvert er hversu runngróður vantar algerlega. Hin eina runnkennda planta, sem nokkra verulega útbreiðslu hefir í eynni, er gras- víðir.1) Þetta mun að nokkru leyti stafa af byggðinni. Allt land eyjarinnar er annaðhvort nytjað til heyskapar eða beitt mikið. Þá mun og gróður troðast mikið af fuglum, en hins vegar fá frá þeim mikinn áburð, en allt er þetta óhagstætt runngróðri. Sennilega á og hið raka sjávarloft sinn þátt í því. Þegar þarabeltinu sleppir er fjaran sjálf að mestu gróður- laus. Þó vaxa þar hrímblaðka,2) tágamura3) og blálilja4) á tveim- ur stöðum. í víkurbotnum er sums staðar örlítill fitjagróður með ríkjandi sjávarfitjung.5) Lægðir allar eru vaxnar votlendisgróðri. Mestur hluti þessa votlendis er flói. Yfirborðið slétt, en vatn mjög ofarlega í gras- sverði eða flýtur jafnvel yfir hann. Þar sem blautast er, eru 1) Salix herbacea. 2) Atriplex hastata. 3) Potentilla anserina. 4) Mer- tensia maritima. 5) Puccinellia maritima.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.