Náttúrufræðingurinn - 1943, Qupperneq 13

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
147
Tegundirnar eru taldar upp í sömu röð og þær eru í Flóru ís-
lands II. útg. Nýir fundarstaðir nýrra íslenzkra tegunda eru
ekki lilfærðir liér; þá er að finna í listanum um nýjar tegundir
liér að framan.
1. Bolrychium lanceotatum Ángstr.
Flatey á Skjálfanda N. ’37 Sj.
2. Woodsia ilvensis R. Br.
Hornafjörður S. Á mörgum stöðum.
3. Dryopteris Linnaeana C. Chr.
Skógar á Þelamörk N. ’39.
4. Polypodium vulgare L.
Stapi og Urðarskriðugil i Hornafirði ’36.
5. Blechnum spicant Witli.
Skeggjabrekkudalur i Ólafsfirði N. ’41. Víða og mikið
i stað.
6. Equisetum arvense L. Var. rivulare Hutli.
Lambárdalsbotn í Öxnadal N. ’38.
7. E. trachyodon A. Br.
Vaglaskógur N. ’33.
8. Lycopodium annotinum L.
Skeggjabrekkudalur i Ólafsfirði N. ’41.
9. Tringlochin maritima L.
Árgerði (meðfram ánni), Svarfaðardal N. ’42.
10. Potamogeton pusillus L.
Auðnir i Öxnadal N. ’38. Draflastaðamýrar í Fnjóskadal
N. ’33.
11. Potamogelon alpinus Balbis.
Rotin, Hornafirði S. ’36. Á nokkrum stöðum.
12. Juncus lamprocarpus Ehrli.
Reykjalaugar í Fnjóskadal ’33. Garðsdalslaug í Ólafsfirði
N. ’41.
13. Juncus supinus Moench.
árnarnes i Hornafirði S. ’36. Á einum stað.
14. Ccirex nardina Fr.
Fornaslaðafjall cg Vaglafjall í Fnjóskadal, 700—800 m.
y. s. ’33. Glárárdalur N. ’39. Ef gengið er upp á milli
Lambánna, unz komið er i 870 m. hæð y. s., byrjar stör
þessi að koma í ljós, fyrst strjált innan um annan fjalla-
gróður; en brátl verður hún meira áberandi og vex jafn-
vel sums slaðar einvörðungu. Hæst gat ég fylgt tegund-