Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 1943, Page 39

Náttúrufræðingurinn - 1943, Page 39
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 173 fyrir lífsbaráttuna hér á jöröinni. En andlegir yfirburðir ógu þar á móti og studdu liann i baráttunni. Nú var svo komið að sköpunarsaga gamla testamentisins var orðin þjóðsaga ein. Jörðin slcipaði ekki neinn æðri sess meðal hnattanna, og maðurinn var ekki af æðri uppruna en jurtirnar og dýrin. Margskonar rök bentu á þennan sameiginlega uppruna manna og dýra. Og' kirkjan iiörfaði ennþá. En eitt var ennþá eflir. Einn höfuðmunur á manni og dýri var sá, að maðurinn liafði ódauðlega sál. Þetta liefir kirkjan fullyrt í margar aldir, án þess að bafa nokkur frambærileg rök til þess að styðjast við. Kenningu þessa hafa börnin drukkið í sig með móðurmjólkinni, og siðfræði og siðakenningar margra þjóða eru miðaðar við hana. Þessi kenning er sá grundvöllur, sem kirkjan liyggir á. En þessi grundvöllur hefir þegar reynst mjög veikbvggður. Líffræðilegar rannsóknir 1!). og 20. aldarinnar liafa leitt það af sér, að kenning þessi um ódauðleika mannsins hefir verið gagn- rýnd vægðarlaust. Margir hlutir liafa komið i Ijós, sem iænda í gagnstæða átt við liana. Á milli manns og dýrs er enginn eðlis- munur, aðeins stigsmunur, og á lpað líka við sálarlega eiginleika. Ef lif mannsins er ódauðlegt þá er lif dýranna og jurtanna það einnig. Annars er allt líf ódauðlegl eða eilíft í vissum skilningi, því að líf vex af öðru lífi, ein fruma vex af annarri. Kímfrumur hverr- ar tegundar lifa stöðugt áfram, eða öllu heldur þær geta lifað stöðugl áfram, og myndað nýja einstaklinga, þó að aðrir hlutar likamans deyi. Sé vissum skilyrðum fulluægt geta einfrumungar og kímfrumur fjölfrumunganna lifað að því er virðist um ótalc- markaðan tima. Hinar sérhæfu frumur líkamans hljóta aftur á móti að deyja, þar sem þær geta ekki myndað nýjan einstakling. Þessi kenning er miklu aðgengilegri fyrir heilbrigða skynsemi en þær dulrænu skýringar, sem felast í kenningum margra trúarbragða. Skýringar, sem oft eru algerlega yfirnáttúrlegar og brjóta í bága við einföldustu athuganir á lifandi líkama og dauðum. Það á vafalaust eftir að sýna sig, að fleiri rölc munu hníga að þessari kenningu en að kenningunni um ódauðleika ein- staldingsins ]). e. eilíft líf livers einstaks manns. Kirkjan á eftir að hörfa úr þessu höfuðvígi sínu, eins og fleirum. Hvað er nú það, sem liér hefir ált sér slað? Hér er um ákaf- lega eðlilega þróun að ræða. Þróun og fullkomnun mannlegrar lmgsunar, nokkur spor i átlina til sannleikans, nær sannleikan-

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.