Náttúrufræðingurinn - 1945, Qupperneq 23

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
165
14. sept. Tími sá, er við Jóhann Kristjánsson og Jóhannes Kol-
beinsson höfðum til umráða, var nú þrotinn. Hafði verið svo ráð
fyrir gert, að þennan dag skykli Sigurður Högnason flytja þrjá nýja
leiðangursmenn upp að jökli. Héldum við því af stað úr tjaldstað
um morguninn í niðaþoku, snjómuggu og afleitu færi. Hittum samt
á stöngina, sem við reistum daginn áður í uppleiðinni. Þegar kom
suður af jökultaglinu, komumst við brátt niður úr þokunni. Við
jökulsporðinn beið Sigurður og þeir leiðangursmennirnir Friðrik
Daníelsson, Gunnar Hjaltason og Ólafur Björn Guðmundsson. Settu
þeir þegar dót sitt á sleðann og lögðu á jökulinn með Steinþóri. Við
liengdum dót okkar á hestana, og héldum ofan að Sólheimakoti og
gistum jrar um nóttina.
15. sept. Fengum kaupfélagsbílinn frá Hellu til að sækja okkur
og farangur. Komtirn til Reykjavíkur um kvöldið.
Steinþór og félagar hans dvöldust á jöklinum fram til 24. sept.
Gengu illviðri mestallan tímann. Með miklu harðfylgi fengu jreir
sett upp 20 stengur og ákveðið staði þeirra með mælingum. Fer hér
á eftir kafli úr dagbók Steinþórs:
14. sept. Okkur sóttist ferðin niður af jöklinum seint. Ekki var
jtó farangurinn mikill, en þoka var á jöklinum, svo við þurftum að
staðnæmast með fárra mínútna millibili lil þess að taka stefnuna á
áttavita. Klukkan var orðin 15 þegar við komum að birgðatjaldinu
í jökulurðinni. Biðu þeir þar eftir okkur Gunnar Hjaltason, Friðrik
Daníelsson og Óli Björn Guðmundsson. Borðuðum við í birgðatjald-
inu og bjuggumst síðan til ferðar. Teknir voru matarkassar og svefn-
jtokar þeirra félaga á sleðann, sem nú þyngdist töluvert. Kl. 17 lögð-
um við af stað á jökulinn á nýjan leik, en jreir Jón héldu til byggða
nokkru síðar. Ferðin ujrjt eftir gekk greiðlega. Við fylgdum nú slóð-
inni til baka, og jrokunni tók að létta, eftir jrví sem kvöldaði. Kom-
um við í tjaldstað kl. 22.30.
15. sept. Veður bjart og stillt. Þó var þokuslæðingur á jöklinum
öðru hverju framan af degi. Lítið frost. Voru nú merkistengur út-
búnar í snatri, en til þess hafði ekki unnizt tírni áður. Var ]jví ekki
hægt að leggja í ferðalag fyrr en um hádegi. Þeir Óli Björn og Frið-
rik merktu norðurhluta tveggja eystri stangalínanna, en við Gunnar
nyrztu röðina og vestustu röðina. Setti hvor flokkur 6 stengur, en
ein var sett í sameiningu. Dimrnt var orðið, þegar síðustu stengurnar
voru settar. Stengurnar voru settar með sem næst 2. km. millibili,
í beinum röðuni, en stefnurnar milli þeirra teknar með áttavita.