Náttúrufræðingurinn - 1978, Síða 55

cinum. Skel þessa kuðungs er þunn
og brothætt, gráhvít að lit og gljá-
andi, en oft með rauðleitum flekkj-
um. Hyrnan fremur stutt, grönn í end-
ann. Vindingarnir 6—7, fremur kúpt-
ir. Grunnvindingurinn stór, litlu
lægri en hyrnan. Yfirborðið langfell-
ingalaust, en með þéttstæðum og fín-
gerðum, lítið eitt hlykkjóttum þver-
gárurn. Lokan smá með örmiðja en
þó ekki randstæðum kjarna.
Formúla skráptungu: 3:6:3.
Fundarstaðir flekkjakóngsins við
Island eru sem hér segir:
4 eintök fundin á 66°53' N-I3°35' V,
6. 10. 1972. Dýpi 460 m.
2 eintök fundin á 65°27' N—12°02' V,
7. 1. 1975. Dýpi 170 m. Stærð: H.
4.2 cm. Br. 2.4 cm.
3 eintök fundin á 64°53' N-12°00' V,
6. 2. 1975. Dýpi 215 m. Stærð: H.
4.4 cm. Br. 2.6 cm.
Utan Islands hefur tegundinni ver-
ið safnað víða við strendur Noregs,
við Vestur-Evrópu allt suður um
Portúgal. Við Bretland finnst hún við
Suðureyjar og Irland. Vestanhafs er
hún kunn frá Austur-Grænlandi og
Labrador.
Sipho dalli (Friele)
Stallakóngur
Stallakóngur telst til sömu ættar og
flekkjakóngur og er kuðungurinn
smávaxinn með traustri skel, hvítur
að lit, með þunnu hárlausu liýði.
Vindingar hyrnunnar 5—6, allflat-
vaxnir með bröttum eða skornum
brúnum og minna því dálítiö á hyrnu
mjallarkóngs. Halinn langur og
grannvaxinn, lítið eitt aftursveigður.
Yfirborð kuðungsins með glöggum
jafnhliða þvergárum og eru ca. 12
gárur á grunnvindingnum en 5—6
gárur á hverjum vindingi hyrnunnar.
Eitt lifandi eintak stallakóngs hef-
ur fundist við austurströnd Islands á
64° 18' N—11°12' V, 5. febrúar 1975.
Dýpi 480 m. Hæð kuðungsins (með
hala) 38 mm, breidd 19 mm. Auk þess
hefur 1 eintak fundist um borð í tog-
ara í Reykjavíkurhöfn.
Utan íslands hefur eitt dautt ein-
tak tegundarinnar fundist við Austur-
Grænland og eitt lifandi eintak við
Lindesneshöfða í Noregi á 343 m
dýpi.
2. mynd. Stallakóngur, Sipho dalli
(Friele).
181