Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.08.1922, Qupperneq 23

Tímarit íslenskra samvinnufélaga. 69
höfðu þeir svo mikinn áhuga á þeim viðskiptum, að þeir
lögðu fram töluvert fé til þess að bæta verstu vegarkafl-
ana norður, og fengu þeir samþykki sýslunefndar til þess
að mega verja alt að helmingi hreppsvegagjaldsins úr
hreppunum til þess.
Vesturhluti Húnavatnssýslu — þar með talinn Vatns-
dalur og Þing — höfðu þá, og nokkru fyrr, gengið í pönt-
unarfélagsdeildir innan hreppanna; sendu þeir Coghill vöru-
pantanir og fengu vörurnar á Borðeyri. Voru þær borg-
aðar með hrossum á sumarin og fé á haustin. Alt sem
var framyflr vöruverðið, borgaði Coghill í peningum á
mörkuðunum. Menn voru yfir höfuð mjög ánægðir með
þessi viðskifti, því verðið á útlendu vörunni var ætíð
töluvert lægra en hjá kaupmönnum. Það var líka svo
handhægt og ábyrgðarlítið fyrir bændur að losna strax
við féð á hverjum markaði. Ekki spilti það heldur fyrir,
að Cophill var altaf sífjörugur við kaupskapinn og sýndi
oft drenglyndi. T. d., að ef einhver — helst fátækur mað-
ur maður — setti upp lægra verð fyrir hross eða fé en
aðrir, þá skellihló Coghill og sagði: „Andskoti vitlaus kall-
inn! kann ekki að selja kallinn!“ og borgaði svo meira
en upp var sett.
Það má fullyrða að Coghill hvatti bændur liér á landi
til þess áð fara að eins og enskir bændur, að spara sér
milliliði og kaupa nauðsynjar sínar í félagi. Þá voru kaup-
félögin fyrir löngu stofnuð í Englandi.
Sumarið 1885, rituðu 27 alþingismenn þakkarávarp
til þeirra Slimons og Coghills í viðurkenningarskyni fyrir
þau miklu hlunnindi sem íslendingar hafi haft af viðskift-
um þeirra þau 15 ár sem þau liafi staðið. I ávarpinu er
tekið fram, að þessi viðskifti hafi bætt mjög úr peninga-
eklu landsbúa, og Coghill hafi með dugnaði sínum og dreng-
skap, hreinskiptni og góðvilja, áunnið sér almenna tiltrú,
hy og virðingu hinna afarmörgu sem við hann hafi skipt.
Avarpið er dagsett í Reykjavík 22. ágúst 1885. —
Vö rupantanirnar á Sauðárkrók — sem áður er getið