Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.08.1922, Qupperneq 37

Tímarit íslenskra samvinnufélaga. 83
með skipinu „Mount Park“ sem Zöllner hafði þá á leigu,
og sem kom á Blönduós 4. júlí 1896.
Þessi höft á sauðasölunni, og þar af leiðandi stórum
örðugri verslunarhorfur, slóu svo miklum óhug og úrræða-
leysi á félagsmenn í bili, að ekki þótti viðlit að ráðast í
húsbyggingu fyrir félagið að svo stöddu. Lán var því ekki
tekið út á Geitaskarð, eins og fyrirhugað fiaf'öi verið, en
Arni á Geitaskarði, Salóme í Stóradal og búnaðarfélag
Svínavatnshrepps lánuðu félaginu það sem það þurfti til
þess að borga uppskipunarbát og lausabryggju, sem það
lét byggja ásamt fleiri áhöldum, sem keypt voru.
Af því að ull sú, sem lofað var í félagið átti að af-
hendast á Sauðárkróki, þá varð það sem látið var af henni
nokkuð minna en lofað hafði verið, en aftur var látið 30
hrossum fleira, og um 300 sauðum fleira en lofað hafði
verið, enda fékk félagið við reikningslok 11500 krónur í
peningum frá Zöllner, sem það átti til góða af viðskift-
unum.
Verð á íslenskum vörum, er látnar voru í félagið þetta
ár varð:
Hvít vorull nr. 1 á 65 aura, og nr. 2 á 60 aura
pundið.
Hross 38—72 kr. hvert. Meðalverð þeirra var kr.
52.78.
Sauðir, meðalverð kr. 13.26. Léttasta kind 90 pund
kr. 9.79, þyngst 152 pund kr. 23.05.
Þannig lyktaði þá þetta fyrsta verzlunarár félagsins,
sem einnig var síðasta árið, sem frjáls innflutningur var á
lifandi sauðfé til Englands, og þó að þetta sauðaverð væri
ekki hátt, þá var það þó mun betra en verðið á saltkjöt-
inu, því þetta haust seldist íslenskt saltkjöt mjög illa er-
lendis, og í ársbyrjun 1897 var mjög mikið af því óselt í
Kaupmannahöfn, og þá naumlega seljanlegt fyrir 33 kr.
tunnan.
Það hafa því sjaldan verið lakari verslunarhorfur hjá
okkur, hcldur en einmitt voru eftir þetta fyrsta starfsár
6*