Fálkinn - 18.12.1937, Blaðsíða 26

22
F Á L K I N N
GfUTTÍiGHTtt VI.
/7 a^.ít
Xr. 46. Grettisgötu. SlökkvilifiiS nýkomið.
okki lítið starl', sem slökkvilðs-
mennirnir inna af hendi við
sjúkraflutningana, eins og best
má sjá af því, að síðan sjúkra-
bifreiðarnar komu bafa alls
verið fluttir við áramót 1936—
37, 13,923 sjúklingar, og eru þó
ekki þar í taldir þeir, sem hafa
slasasl. Þarna er heldur ekki
talið, að margir af sjúklingun-
um iiafa verið fluttir tvisvar;
svo er t. d. um alla þá, sem
fluttir eru í ljóslækningar og
úr, þó ekki sje það talin nema
cin ferð.
Öll neðsta hæð slökkvistöðv-
arinnar í Tjarnargötu er með
tvíhreiðum dyrum eða marg-
breiðum. Innan þeirra dyra
standa vopnin gegn Loga, eld-
rauð á litinn eins og hann, með
gljáfægðum málmi og olíuborn-
um viði. Þar eru dælurnar
þrjár, sem gela spúð þremur
smálestum af vatni hærra en
liæstu hús, á hverri mínútu, þar
eru stigarnir, sem ekki þurfa
neitt nema loftið til að styðj-
ast við, í turninum hanga slöng-
urnar, sem ná neðan úr mið-
hæ og inn í Sogamýri. Þegar
rauði haninn galar opnast
breiðu dyrnar i einu vetfangi,
lireyflarnir í vögnunum fara að
su.ða og innan skamms eru þeir
þotnir af stað í austur eða vest-
ur, uorður eða suður. Kliðurinn
frá vögnunum heyrist ekki
langt, enda er honum ekki ætl-
að að ná til annara en þeirra,
sem um veginn ganga. Þeir
eru aðvörun en ekki kall.
Slökkviliðið vill helst vinna i
kyrþei, og er ekkert gefið fyr-
ir mannsöfnuð. Þar hefir hver
maður sitt ákveðna verk, hann
kann handtökin og kann að
hlýða skipunum. Allir eru ró-
legir, hver við sitt starf, og svo
er barist þangað til yfir lýkur.
Það hafa orðið stórfeldar
breytingar á slökkviliði Reykja-
víkur síðustu tuttugu árin. Það
hefir tiltrú almennings og það
hefir tiltrú vátryggingaf jelag-
anna, sem fá að borga brúsann,
ef rauði haninn er látinn leika
lausum kili. Rekstur slökkvi-
liðsins er dýr, en arðurinn er
meiri. Það þarf ekki nema litla
tugabrotslækkun á vátrygging-
ariðgjaldinu til þess að vinna
upp kostnaðinn við slökkviliðið,
sem jafnframt veitir aukið ör-
Hrópið gegn gleðiboðskap jólanna: Friður á jörðu. — Spánskur
hermaður við leifarnar af flugvjel, sem skotin hefir verið niður.
yggi fyrir því tjóni, sem ekki
verður metið til peninga.
Það er núverandi slökkviliðs-
stjóri, sem á heiðurinn skilið
fvrir þá gjörbreytingu, sem
orðin er á slökkviliði Reykja-
víkur, og sem gerir það jafn-
oka slökkviliða erlendra bæja
á líku reki, eða jafnvel fremra.
En Pjetur Ingimundarson eyð-
ir því, að honum sje eignaður
lieiðurinn og segir:
— Þjer minnist ekki einu
orði á það. En eitt vil jeg taka
fram að endingu og það megið
þjer gjarnan skrifa með feitu
letri: Öll þessi ár, sem jeg hefi
haft á hendi slökkviliðsstjóra-
starfið, hefi jeg ávalt mætt á-
gætum skilningi og samvinnu
borgarstjóra, brunamálanefnd-
ar og bæjarstjórnar Reykjavík-
ur, sem á hverjum tíma hafa
verið áhugasöm og ötul í fram-
kvæmdum þessara mála, en jeg
minnist þó sjerstaklega K.
Zimsen horgarstjóra í þessu
sambandi, enda hafði hann af-
skifti af þessum málum um
langt skeið. Og livað meðstarfs-
menn mina við slökkvistarfið
snertir, þá hafa þeir alla tið
reynst mjer ágætir fjelagar.
Fimmburarnir
eru miljónamæringar.
Það er enginn efi á því, að fimm-
burarnir verða eftirsóttir þegar þær
eru komnar á giftingaraldur. Bæði
vegna þess að það þyki eftirsóknar-
vert að eignast fimmbura — fyrir
konu, því að fæstir eignast þá hin-
segin og svo ekki síður vegnri
þess, að þær draga ekki smáræði
með sjer í búið. Á síðasta ári einu
hafa þær grætt eina miljón króna,
aðeins á því að vera til. Þá upphæð
hafa nefnilega forvitnir ferðamenn
greitt i aðgangseyri til að fá að
sjá þá. En fimmburasjóðurinn er
miklu stærri en þetta, því að ýms
Ijelög hafa borgað stórfje fyrir a'ð
fá að nota nöfn þeirra og myndir
af þeim í auglýsingar. Og hjer við
bætast stórar fjárupphæðir frá kvik-
myndafjelögunum.
Faðir þeirra gelur heldur ekki
kvartað, þó að ekki sjeu tekjur hans
neitt i líkingu við fimmburanna. En
hann fær til dæmis þúsund krónur
á mánuði í hreinan arð af póst-
kortunum af sjer.
Ljósmæðurnar sem tóku á móti
börnunum hafa stofnað safn, út af
fimmburafæðingunni. Það er ;,ð vísu
ekki stórt, þvi að þar er ekkert
riema karfan, sem ]tær tíndu fimm-
burana upp i jafnóðum og þeir
komu í heiminn. Þær selja aðgang
að safninu og ennfremur ritling sem
þær hafa skrifað, þar sein fæðing-
ur.ni er lýst. Jafnvel fjarskyldur ætt-
ingi fimmburanna hefir auðgast á
þeim. Hann selur bensín en fær
tídsvert meira í drykkjupeninga en
bénsínsölunni nemur.
Eftir bruiiaim i nr. 46 vii) Grettisgötu.