Fálkinn - 18.12.1937, Blaðsíða 35

F Á L K I N N
31
Töframaðurinn
á jólaskemtununum.
Jeg býsl við að þið hafið gaman
af að geta skemt gestunum ykkar
um jólin með ýmsum töfrabrögðum,
sem þeir botna ekkert í. Þessvegna
skuluð þið læra þessar listir, sem
jeg segi ykkur frá lijer á eftir.
-x-
V asaklúturinn,
sem myndast við hita.
•
Töframaðurinn — með öðrum
oj'ðum þú sjálfur — gengur fram
fyrir áhorfendurna og segir með
nokkrum vel völdum oi’ðum, hver
þú sjert. Þú biður einhvern af
þeim, sem viðstaddir eru, að lána
l'jer silkivasaklút, en áður en nokk-
ur kemst til að svara segir þú, að
þess þurfi annars ekki með, þvi
að þú getir útvegað þjer klútinu
sjálfur, með því að beita svolitlum
gjörningum. .4 borðinu stendur
kerti og þú kveikir á því með eld
spitu úr stokk, sem liggur hjá kert-
inu á borðinu. Fyrst hefir þú auð-
vitað sýnt áhorfendunum, að þú
felur ekki neitt i lófunum. Þegar
þú hel'ir kveikt á kertinu heldur
þú annari hendinni kreptri yfir
Ijósinu og nýrð sanian fingrunum.
Þegar þú hefir núið þeim saman
ofurlitla stund kemur horn á vasa-
klút fram á milli fingranna og sein-
ast heill klútur, sem þú hefir seitt
fram við hitann af kertinu.
Þetta gerist svona: Eins og sýnt
er á myndinni er eldspitustokkur-
inn á borðjnu hálfopinn. Klúturinn
er vafinn saman í ofurlítið hnoð
og stungið inn í endann á eldspítna-
öskjunni áður en sýningin hefst.
Örin sýnir, hvar hann er geymdur.
Þegar þú hefir kveikt á kertinu,
ýtir þú eldspítustokknum saman,
svo að vasaklúturinn kemur sjálf-
krafa inn í vinstri lófann, án þess
að nokkur sjái. Og vinstri hend-
inni heldur jnr yfir kertinu.
Ætt sterinkerti.
Þegar þessu er lokið segir þú,
að nú sjert þú orðinn svangur.
Þessvegna slekkur þú á kertinu og
stingur þvi upp i þig og borðar það
með bestu lyst.
Skýringin er jiessi: Kertið er ekki
nema stúfur, sem skorinn er út úr
epli, eða lengra kerti, sem er búið
til úr marsipan. En þetta kerti þarf
ekki að brenna nema stutta stund
og þessvegna er kveikurinn á því:
n.andla, sem logar á meðan fyrri
tilraunin er gerð. Það er þetla
kerti, sem þið sjáið á myndinni.
&

Peningurínn, sem
fer gegnum hattinn.
Fáðu nokkra peninga að láni hjá
áhorfendunum og segðu þeim, að
þú ætlir að láta einn peninginn
f.,ra gegnum harðan karlmannshatt,
sem þú líka færð lánaðan. Þú segir
eiganda hattsins, að það skuli ekki
koma gat á hann við tilraunina.
Þú leikur þessa list á þann hátt,
að þú setur stórt vatnsglas á töfra-
horðið þitt. Hattinn setur þú ofan
á glasið, eins og myndin segir lil
um. Svo fleygir þú peningunum,
hverjum eftir annan, ofan i hattinn
og stendur í ofurlítilli fjarlægð frá
honum á meðan. Helst verður þú
að æfa þig dálítið fyrirfram í þvi
að kasta, þvi að ekki væri gaman
að hitta ekki hattinn og láta pen-
ingana lenda utan við hann. Það
væri ekki töframanni sæmandi.
Jæja, þú kastar og telur köstin
jafnóðum. En við eitt kastið heyrir
maður glamra i glasinu og nú kemur
það á daginn, að einn peningurinn
er kominn ofan i glasið. Þegar þetla
er skeð afhendir þú eigandanum
hattinn og hverjum sinn pening.
Líttu á myndina og þá skýrisl
hvernig á þessu stendur. Áður en
þú færð peningana lánaða hefir þú
sjálfur einn pening i lófanum. Þenn-
an pening festir þú milli hattsins
og barmsins á glasinu, auðvitað
þeim megin sem snýr frá fólkinu.
Við hristinginn sem kemur á hatt-
inn, þégar peningunum er fleygt i
hann, dettur peningurinn á rönd-
inni ofan i glasið, Þegar þú af-
hendir peningana til baka verður
þú auðvitað að stinga þínum eigin
peningi undan, svo að bragðið verði
ekki uppvíst.
----x----
Töírakúlan.
Þú sýnir á þjer tóma lófana og
lireyfir svo aðra hendina á ýmsan
liátt þangað lil það kemur á dag-
inn, að þú ert með litla kúlu milli
fingranna. Þú sýnir að lailan sje
ekki liol, með því að berja henni
við borðið. Þú lætur kúluna svo
hverfa aftur og lætur hana standa
á fingrunum á þjer til skiftis.
Skýring: Kúlan er úr trje, ofur-
lítið minni en billjardkúla. En í
henni er lykkja úr örmjóum Jiræði,
og þessari lykkju er smeygt um
þumalfingurinn, eins og sýnt er á
myndinni. Þegar þú sýnir á þjer
lófana á undan, er kúlan bak við
liendina. Með ofurlítilli æfingu cr
hægt að sveifla kúlunni fram og
lil baka á þumalfingrinum og lála
hana sjást á milli fingranna.
x
Röntgen-spilin.
Þú dreifir spilum út á borðið af
liandahófi og hefir stokkað þau vel
á undan. Spilin snúa öll bakhlið-
inni upp, en eigi að síður segir
þú áhorfendunum, að þú getir tekið
upp af börðinu rautt eða svart spil,
alveg eftir því sem fólkinu sýnist.
Og það kemur á daginn að þú
getur liað. Meðan nokkur sp>il eru
til á annað borð geturðu tekið upp
rautt eða svart, eftir því sem þú
ert beðinn um.
Skýring: Áður en jni byrjar sýn-
inguna hefir þú tekið spil og skifl
þeim i tvo bunka, rauð spil í öðr-
um og svört i hinum. Þú sveigir
anniin bunkann dálítið, eins og sýnt
er á myndinni. Spil i þeim bunk-
anum verða þvi ofurlítið bogin og
á þvi þékkirðu rautt frá svörtu.
Þjer er alveg óhætt að láta áhorf-
endurna slokka spilin fyrst.
Að breyta bleki í vatn.
Þú sýnir áhorfendum glas, sem
þú segir að sje fult af bleki. Til
þess að sýna þeim að þú segir satt
dýfir jni spili ofan í glasið. Spilið
verður j)á undir eins svart á þeim
helmingnum, sem þú hefir dyfið
ofan í. Svo tekur ]>ú vasaklút, held-
ur honum sem snöggvast yfir glas-
ir.u og tautar ymiskonar -töfraorð
yfir því um leið. Og þegar þú lyftir
klútnum af glasinu aftur, er ekki
annað að sjá þar en gagnsætt vatn!
Þetta gerisl svona: Það er vatn
í glasinu, en jni hefir fyrirfram
stungið svartri pjötlu ofan í glasið,
sem loðir við glerið. Og þá sýnisl
svartur vökvi vera i glasinu, eins
og sjest lil hægri á myndinni. Þú
límir svo saman tvö spil, þannig
að bökin snúi saman. Annað spil
er málað svart lil helminga.
Áður en spilinu er stungið ofan
í glasið sýnir maður það j>eim
megin sem það er hvítt. Spilinu er
snúið við ofan í glasinu, án ]>ess
að fólk taki eftir. Og meðan maður
heldur klútnum yfir glasinu nær
maður upp svörtu pjötlunni innan
í klúlinn.
Tóla frænka.
Aiuia: — Sjáðu, þarna flýgur
storluir!
Eva: Hvaða bull. Storkar eru
ekki til.
Snjókofar.
Eins og þið gelið nærri er ckki
liægt að búa til ósvikinn snjókofa
nema úr snjó, og hann verður að
vera sjerstaklega lagaður til þess að
vel fari. — En vanti ykkur snjóinn
|)á skuluð þið reyna aðferðina, sem
jeg sýni ykkur núna.
Þið búið til grind i kofann úr
þunnum fjölum Mynd 1 sýnir slíka
fjöl. Annan endann lálgið þið tii
e;ns og odd á skíði en hinn ehdann
borið þið gat, mátulega stórt fyrir
rónagla (3).
Fjalirnar eru allar festar sama i
með rónaglanum, eins og sýnt er á
mynd 2 og eru fjalirnar eða staf-
irnir lálnir snúa í allar áttir, beygð-
ir niður og hvössu cndunum stung-
ið niður eins og Ijaldstöfum (mynd
4). Og svo byrjar byggingin. Grind-
in er öll þakin þykkum umbúða-
pappír eða gólfpappa, sem er fest-
ur á grindina og þegar þessu er
lokið er byggingin fóðruð að utan
með lagi af snjó, eins og þið sjáið