Fálkinn - 17.12.1943, Blaðsíða 9

að fíuð, sem sagði: Ljós
.s7r«/ skína fram úr myrkri,
hann Ijet það skína í hjörla
oor til þess að hirtu legði af
þekkingu vorri á dýrð Guðs,
eins og hún kom i Ijós í á-
sjónu Jesá Krists.“
(II. Kor. !t,ö.).
Einu sinni var jeg staddur á
hát með nokkrum mönnum öðr-
um í illviðri ug kol-niðamyrkri.
Vjer áttum að taka land í ákveð-
inni höfn. Bæði fyrir utan og
innan voru skerjaklasar og þar
sauð brimið yfir hvern hnagg.
Það gat orðið vís voði, hverjum
þeim bát, sem lenti annaðhvort
of utarlega eða of innarlega.
Stundarkorn voru sjómennirn-
ir að reyna að átta sig á rjettri
stefnu inn í voginn. Myrkrið
virtist óendanlegt á alla vegu,
það glitti í freyðandi öldufaxin
alt í kring. Þá skein Ijós fram
úr myrkrinu. Aðeins í svip. Lít-
ið tjós, sem kom og hvarf. En
þetta Ijós gerbreytti þeim heimi,
sem vjer lifðum í þessa stund.
UðS SKAL SKÍNA FRAM ÚR MYRKRI'
Jólahugfeiðing eftir sjera Jakob Jónsson
/ stað þess að vera fjötraðir af
myrkri, vorum vjer orðnir
frjálsir menn. Myrkrið var sigr-
að, frelsið fengið, Ijósið hafði
tekið völdin og kallaði bátinn
be.int í höfn.
Uppi á ströndinni var bónda-
bær. Stúlka ein hafði átt erindi
nr öðrum enda hússins yfir í
hinn, og hún gekk fram hjá
glugga með Ijós. Það var nóg.
Til eru margar sögur um fólk,
sem setti Ijós út í glugga til þess
að lijálpa viltum mönnum heim
úr hríð eða myrkri. Hugsáðu
þjer, að þú sjáir tjós, sem ein-
lwer góður maður hefir kveikt.
Þú sjerð þá ekki einu sinni Ijós-
geisla í venjulegum skilningi,
heldur miklu meira. Þú sjerð
hugarfar mannsins, sem kveikti
Ijósið; þú sjerð kærleika hans,
hugulsemi og luigkvæmni. Þú
sjerð etsku hans til þín og ann-
ara, sem fara villir vegar. Þess
vegna skín slíkt Ijós ekki aðeins
inn í augu þín, heldur hjarta
þitt, fyllir það þakklæti, gleði
og trúartrausti.
í jólasálminum „Heims um
bót“ standa þessi orð:
,,fíjörvöII mannkind
meinvilt i myrkrunum lá“.
Dapurlegar er varla hægt að
Jýsa lieiminum. Og þó hefir
mannlifið þessa dökku og
skuggalegu hlið. Það er svo enn
í dag, að mikið ber á hinu vonda
i mönnunum. Þeir sýnast vera
syndinni ofurseldir. 1 myrkr-
um haturs og ófriðar liggur
mannkynið enn einu sinni mein-
vilt, og fjöhlinn sýnist varla
vita, hvert halda skal. Brimnið-
ur vofeiflegra atburða berst til
þín og mín að utan og innan.
Djúpið sýnist vera reiðubúið að
gleypa oss, eins og úfinn sær,
djúp óhamingju og dauða.
„Hvergi greinir skýjaskil,
skelfing er af myrkri til“.
í þessar Ijóðlínur vitnaði einn
kennari minn stundum; hann
var prestur og prjedikari á ó-
friðarárunum fyrri. En bæði
hann og aðrir kristnir trúmenn
á öllum öldum hafa sýnt fram
á, að þetta nær ekki til þess
heims, er trúmennirnir lifa í, þó
að það sje sami heimurinn hið
ytra.
Þeir Itafa sjeð Ijósinu bregða
fyrir - sjeð þái dýrð fíuðs, sem
kom í Ijós í ásjónu Jesú Krists.
í lífi eins manns höfum vjer
sjeð dýrð sjálfs fíuðs, svp að
ekki verður um vilst, kærleik-
ann, viskuna, heilagleikann,
tign hans og mátt. Það er nóg
til þess að gerbreyta þeim mann
heimi, sem vjer lifum í. Nú
þurfum vjer ekki að hræðast
myrkrið. Vjer vitum, hvar höfn-
in er. Og vjer vitum, hvernig
hann er, sem stjórnar og við-
heldur þessum heimi. Það var
kærleikur Guðs, sem kveikti
þetta Ijós. Eins og Ijósið, sem
vinur þinn kveikir fyrir þig í
myrkrinu, sýnir þjer hugarfar
lians, þannig opinberar Jesú
Kristur þjer eðli fíuðs, ástúð
hans og miskunnsemi. Og þetta
Ijós skín því ekki aðeins inn i
angu þín heldur inn í hjarta þitt-
Hinn kristni heimur heldur
jól. Ljósinn bregður fyrir í
myrkrinu. Sjerhver sá, sem enn
á nokkurn veginn óspiltar til-
finningar, finnur á hinni helgu
nótt, að Ijósið skín í hjarta
hans. Og jafnvel þó að kaldrani
hversdagslífsins leggist dftur yf-
ir borg og byggð, er enginn
samur maður, sem fundið hef-
ir tjósið skína fram úr mijrkr-
inu. Hann hefir, þótt ekki sje
nema stundarkorn lifað í heimi
jólanna. Hveriiig er sá heimur?
Mennirnir eru þar ekki ofur-
seldir myrkri, því að umhverfis
þá skín birta æðri heims. Vinir
mannanna úr ósýnilegri veröld
eru hjá þeim. En meira er þó
vert um hitt, að þá birtist Ijós
fíuðs ekki aðeins utan við
mannlfið, heldur í mannle.gu
holdi. Dýrð Guðs er þar ekki
aðeins efni í englasöng, heldur
kemur hún í Ijós í ásjónu lítils
barns.
Ef þú hefir öðlast þekkingu á
dýrð fíuðs, eins og hún 'kemur
þar í Ijós, mun óefað leggja
birtu af þeirri þekkingu, og þú
verður Ijósberi fíuðs í myrknm
mannheimi. ()g þá munu jólin
endast þjer allar stundir.
Gleðileg jól!