Fálkinn - 17.12.1953, Blaðsíða 12

8 *>l&%>í&#>fí&*>fí&*>fí&*>fí&#>£A* *>fí&*>£&*>£A*>fí&*>fí&*>£Á*>fí&* JÓLABLAÐ FÁLKANS 1953
og íbúðarhúsnæði á Huk Aveny
á Bygdö, en það var leiguhúsnæði
og fékkst aðeins til takmarkaðs
tíma. — En í fyrravetur tókst
loks að festa kaup á ágætu húsi
á Bygdö utarlega, og þangað
flutti núverandi sendih., Bjarni
Ásgeirsson í vor sem leið, eftir að
húsið hafði verið „skinnað upp“
svo að það er eins og nýtt. —
Eini gallinn er sá, að ekki er hægt
að hafa sendiráðsskrifstofuna
þarna líka, vegna þess að húsið
er of fjarri miðborginni til þess.
Bygdö er nes eitt mikið sunnan
við borgina og er mjór vogur,
Frognerkilen, á milli. En sendi-
herrabústaðurinn er austarlega á
nesinu, skammt frá Víkingaskips-
húsunum, sem flestir íslendingar
er komið hafa til Oslóar kannast
við.
Bygdö er fagur staður og þó að
þéttbýlt sé þar sums staðar finnst
manni sem komið sé út í sveit
þegar þangað kemur. Nær öll
ibúðarhús eru með aldingörðum
í kring, en þarna eru líka akrar
og tún, einkum kringum sumar-
bústað Hákonar konungs, Bygdö
kongsgárd, en þar dvelur konung-
ur að öllum jafnaði á sumrin. Á
Bygdö er einnig hið f ræga býggða-
safn, sem tekur afar stórt svæði,
enda eru þar sýnishorn bygginga
úr fjöldamörgum norskum sveit-
um ásamt stórum safnahúsum
fyrir landbúnaðartæki frá fornri
tíð, listiðnað og sýnishorn af hí-
býlamenningu Oslóar á liðnum
öldum. Og utarlega á Bygdö eru
víkingaskipin, eins og áður segir,
og ,,Kon-Tiki“-flekinn, sem Thor
Heyerdal sigldi á til Suðurhafs-
eyja.
Skammt þar frá stendur sendi-
herrabústaður fslands, við Lang-
viksveien 6. Þetta er reisulegt
hús, eins og myndin ber með sér,
tvílyft með kjallara og þakhæð,
en grunnflötur þess er 250 fer-
metrar. Þakhæðinni eða háaloft-
inu er skipt niður í geymslurúm.
En á efri hæðinni eru 8 herbergi
ásamt göngum og stórum forsal,
Sendihcrrahjónin í dagstofunni. Yfir arninum er málverk af Hellisgerði í Hafnarfirði, eftir Jón Þorleifsson.
Jslmska sendÍherraheÍMÍUð í Osló
fÐASTLIÐINN vetur
keypti íslenska ríkis-
stjórnin bústað handa
sendiherranum í Osló,
svo að nú eru það ekki nema
sendiherrarnir í Stokkhólmi,
Moskvu og Bonn, sem búa í leigu-
bústöðum. Allra hluta vegna er
það ákjósanlegra að hlutaðeig-
andi riki eigi bústað sendiherra
sinna, meðal annars af því að það
er í flestum tilfellum sparnaðar-
atriði. Sendiherra erlends ríkis
hefir skattfrelsi af húsnæði sínu,
ef ríkið á það, en sé það leigu-
bústaður hlýtur eigandi hússins
að hækka húsaleiguna um það,
sem skattar til ríkis og bæja
nema. f öðru lagi er á það að líta
að hagkvæmast er að sendiherra-
bústaður geti verið til frambúðar.
Þvi aðeins er hægt að gera hann
þannig úr garði, að þegar inn til
sendiherrans er komið verði fólk
þess vart, að þarna sé heimili,
sem beri svip þeirrar þjóðar, sem
sendiherrann er frá.
Eftir stríðið var það mjög mikl-
um vandkvæðum bundið að fá
ibúðir í Osló, einkum ef þær áttu
að vera í stærra lagi. Sendiherrar
ýmissa landa urðu því að búa á
gistihúsum meðan verið var að
reyna að útvega þeim íbúð, en
það tók oft langan tíma. Þetta
fékk hinn fyrsti íslenski sendi-
herra í Osló að reyna, hann varð
að dveljast á gistihúsi og hafa þar
skrifstofur sínar, uns honum tókst
að fá skrifstofuhúsnæði í stór-
hýsinu við Stórþingsgötu 30, þar
sem íslenska sendiráðið er enn,
Bjarni Ásgeirsson sendiherra við skrifborðið sitt.
Úr dagstofu sendiherrabústaðarins. Inn um dyrnar sér inn í borðstofuna.