Fálkinn - 14.12.1956, Blaðsíða 16

12 ^*^*^*^*^*^*^#^*^*^*^*^*^*^* JÓLABLAÐ FÁLKANS 1956
GUÐNI ÞÓRÐARSON, blaðamaður:
DAGUR I BETLEHEM
Sagt frá borginni helgu, þar sem fæðingarstjarnan lýsir enn yfir
vellina og Betlehemsklulclcur kalla jól um veröld alla.
r
dalverpi neðan við Getsemane-
garðinn rauk undan hóffari ara-
bisks hermanns, sem flýtti sér til
varðstöðvanna upp á olíufjallinu, þar
sem vakað er dag og nótt og fylgst
með hverri hreyfingu gyðingaher-
manna liandan hæðanna, sunnan og
norðan Jerúsalemsborgar. Það er enn
umsátur og hernaðarástand í landinu
helga, eins og verið hefir lengst af
um áraþúsundir. Hermenn Pílatusar
eru horfnir, en kristnir menn eru enn
gestir í landinu helga. Gestir Múliam-
eðstrúarmanna, sem þrátt fyrir ólíkar
tíúarskoðanir sýna kristnu fólki þá
tillitsemi og vinsemd, að leyfa kirkju-
deildum þess að annast um staði þá,
sem helgastir eru og beinlínis eru
tengdir atburðum úr lífi og dauða
frelsarans.
— Þið verðið að vera komnir aftur
fyrir myrkur, því að þá verður hliðinu
lokað, sagði arabiski varðmaðurinn í
borgarhliði Jerúsalemsborgar og dró
gildan staur úr hliðinu um leið og
hann hleypti okkur út fyrir borgar-
múra hinnar umgirtu og liersetnu
borgar. Hliðið er rammgerður stein-
kastali frá fyrri öldum. Hvítur höfuð-
klútur hermannsins tyftist undan
hiýrri eyðimerkurgolunni, sem leitaði
uieðfram virkismúrunum, neðan frá
Hinnomsdalnum.
Jerúsalem er umsetin borg og í
hernaðarástandi. Borginni er skipt
milli araba og gyðinga og tvöföld
gaddavírsgirðing skilur svæðin. Þeg-
ar skiptingin fór fram við vopnahlés-
samninginn var fólk það, sem bjó í
húsum þeim, sem á hlutlausa svæðinu
eru, flutt burt og standa því húsin
auð, eða hálf húsin, ef þannig hittist
á að hin nýju landskiptatakmörk voru
yfir húsin. Að vísu eru húsin, á hinu
mjóa hlutlausa svæði í sjálfri borg-
inni, mörg sundurskotin og ekki
íbúðarhæf lengur. En hver sá sem
hættir sér inn á svæðið milli gadda-
virsgirðinganna á það á hættu að
verða skotinn af hermönnum gyðinga,
eða araba.
Þessi skipting torveldar að sjálf-
sögðu alla umferð um borgina. Mest-
ur ‘hluti borgarinnar er á yfirráða-
svæði gyðinga, einkum nýrri borgar-
hlutarnir, en nær allir þeir staðir er
tcngdir eru kristninni eru í gamla
borgarhlutanum á svæði araba. Um-
ferð um borgina, að henni og frá, er
mjög tálmunum háð og viða algjörlega
bönnuð eftir myrkur. Halda flestir
milli gyðinga og araba, Tsraelsríkis
og Jordaníu.
Enda þótt arabar, sem eru Múham-
eðstrúar, ráði ríkjum, sýna þeir
kristnu fólki mikla tillitsemi í land-
inu 'helga. Þeir teyfa kristnum prest-
um og munkum að búa í landinu og
annast um helga staði og kirkjur,
sem byggðar hafa verið guði til lofs
og dýrðar á biblíustöðunum. Þetta
Júlaklukkan mikla í turni fæðingarkirkjunnar.
sig þá innan dyra, enda aldrei að vita
hvar skot kann að hlauiia úr byssu
og óeirðir að blossa upp.
Þannig er þá ástandið í landinu
helga. Þúsund ára friðurinn ókominn
enn. Flestir sögustaðir biblíunnar eru
í landi Jordaníu og á yfirráðasvæði
araba, Palestína, er ekki lengur til,
sem land, þar sem henni var skipt
gera þeir, enda þótt þeirra guð sé
Allah og spámaður hans Múhameð. í
faiðingarborg frelsarans býr fólk, sem
þekkir Jesú, aðeins iítillega að af-
spurn ferðamanna og munka og i
Jerúsalem býr fjöldi Múhameðstrúar-
manna, sem ekki veit, að frclsarinn
var krossfestur við bæjarvegg þeirra
og bar kross sinn eftir götunni sem
það fólk daglega gengur og kaupir
sitt daglega brauð úr óhreinum hönd-
um arabans á götuhorni. Þetta er ekki
gata þeirra spámanns. Hans gata er
sandauðnin suður í Arabíu.
En við eruni á leið til Betlehem.
Við fréttum ung af lestri jólaguð-
spjallsins í kirkjunni okkar heima,
að frelsari vor Jesús kristur væri
fæddur þar. Frásögn jólaguðspjallsins
kemur ósjálfrátt fram í hugann og
bergmálar þar. — En það bar til um
þessar mundir, að boð kom frá Ágúst-
us keisara um að skrásetja skyldi alla
heimsbyggðina ... og fóru þá allir
að láta skrásctja sig, liver til sinnar
borgar. Fór þá einnig Jósef úr Galíleu
frá borginni Nazaret upp til Judeu,
til borgar Daviðs, sem heitir Betle-
hem, ])ví liann var af húsi og kyn-
þætti Davíðs, til þess að láta skrásetja
sig, ásamt Maríu heitkonu sinni, sem
þá var þunguð. En á meðan þau
dvöldu þar kom að því að hún skyldi
verða léttari. Fæddi hún þá son sinn
frumgetinn, vafði hann reifum og
lagði hann í jötu, af því að það var
eigi rúm fyrir þau í gistihúsinu.
Á leiðinni til Betlehem varð jóla-
gnðspjallið lifandi. Leiðin liggur í
suður frá Jerúsalem. Um 18 kílómetra
löng leið er þaðan til Betleliem. Bein-
asta leiðin er mun styttri, en krækja
verður nú framhjá landsvæði, sem
gyðingar ráða yfir og er hluti af
ísraelsriki ])eirra afgirt gaddavír og
varið vopnuðum hermönnum.
Leiðin iiggur utan i hæðardrögum
og eftir dalverpum. Gróðurlendi er
víðast hvar lítið, jörðin grýtt, en fal-
legir akurblettir á stöku stað. Þar
hefir mannshöndin rutt grjótinu burt
og hlaðið því upp í varnargarða, sem
likjast gömlum túngörðum, hlöðnum
úr lausagrjóti, sem sums staðar má
sjá í íslenskum sveitum.
í austri ris Júdeueyðimörkin gróð-
urlaus og lág fjöll og hálsar. Sums
staðar sést Dauðahafið handan fjalla
og hæða. En hinu megin við það er
áframhaldandi gróðurleysi, eyðimerk-
Betlehem.
Séð yfir Betlehcm úr turni fæðingarkirkjunnar.