Fálkinn - 21.03.1962, Side 15

myndir eftir hann, uppgötvar
maður eitthvað nýtt.--------
Kjarval hefur ætíð farið sínar
eigin leiðir, án þess að hugsa
um, hvort hann fullnægði lista-
kröfum samtímans; hann þarf
aðeins að tjá hug sinn.
Myndirnar minna dálítið á
aðra einstaklingshyggjumenn;
Kjarval er frjáls og óbundinn
í sínum skáldskap eins og
Chagall, sem einnig málaði
það, sem honum bjó í brjósti.
Um Jón Stefánsson segir L.
Estvad: —■ Annar af hinum
miklu, gömlu, íslenzku málur-
um, er Jón Stefánsson. Kjarval
er tvímælalaust skáld náttúr-
unnar, en Jón Stefánsson hef-
ir lært af franskri list. Nátt-
úra landsins er alltaf rík í
huga hans, en hún er mótuð
í form það, sem maður þekkir
hjá Cezanné. Andinn er nor-
rænn, en formið hefur alþjóð-
leg einkenni. —
Gagnrýnandinn fer síðan
nokkrum orðum um list þeirra
Ásgríms Jónssonar og Jóns
Þorleifssonar en víkur síðan
að yngri málurunum.
Um Svavar Guðnason segir
hann: — Svavar Guðnason er
afstrakt, en enginn vafi leikur
á því, að ósvikinn íslendingur
er þar á ferð. Við þekkjum
myndir eftir hann frá ótal-
sýningum í Danmörku. Það er
náttúra landsins, sem rikir í
málverkum hans, það eru litir
landsins, sem þar ríkja. Lag
íslands hljómar fyrir eyrum
okkar. —
—- Þorvaldur Skúlason sýn-
ir líka afstrakt-málverk, en
hann fylgir allt annarri stefnu
en Svavar, og sú stefna er
upprunnin frá París. Og ungu
málararnir fylgja þessum
tveimur listamönnum að mál-
um. —
— Meðal hinna beztu af
ungu málurunum má nefna
Kristján Davíðsson og Guð-
Frh. á bls. 35.
Efsta mynd til
vinstri: Séð yfir salinn,
þar sem málverkin eru.
Neðri mynd: Mál-
verk eftir Gunnlaug
Scheving.
Efsta mynd til liægri:
fslenzk aiþýðulist,
munir frá National-
museet i Köbenhavn.
Neðri mynd: Högg-
mynd eftir Ásmund
Sveinsson.
FALKINN
15