Fálkinn - 21.03.1962, Blaðsíða 17
nokkra mánuði, og sum þeirra gáfu ekki
svo lítið í aðra hönd. En hann afréð að
taka sér nokkurra vikna frí næsta sum-
ar og búa þá á hótel Royal. Það mundi
þó að minnsta kosti vera hressing í því,
og ef til vill gæfi það líka eitthvað
í aðra hönd. Nú hafði hann eignazt
marga kunningja á hótelinu. Kvenfólkið
virtist bera nokkurs konar verndar- eða
móðurtilfinningu í brjósti gagnvart
honum vegna þess, hvað hann var lítill,
en glaðværð hans skapaði honum vin-
sældir hjá karlmönnum.
Frú Tavor, sem hafði gaman af bridge,
en spilaði alveg hræðilega, hafði fengið
hann í partý, sem hún hafði stundum
inni hjá sér.
En nú var Perth, þar sem hann sat á
bak við dagblaðið, ekki að hugsa um
skemmtanir heldur alvarlega hluti.
Hann hafði, eins og við höfum heyrt, ver
ið að tala um þjófnaðinn við hr. Mount-
shire, og honum fannst að sú samræða
hefði alls ekki styrkt sig í þeirri trú,
að Mountshire hefði ekkert á samvizk-
unni. — Hann hafði staðhæft of mikið.
Hann hafði verið of ákafur í fullyrðing-
um sínum um það, að þjófnaðurinn hlyti
að vera framinn af einhverjum gestin-
um. Og hann hafði teygt of lengi úr
þessu umræðuefni. Perth fannst eðlileg-
ast, að ef hann væri saklaus, þá hefði
hann ekki rætt lengur um þetta, en
kurteisisskyldan krafði.
Að vísu trúði Perth því ekki, að
Mountshire væri að jafnaði óráðvandur.
Hann var fullviss um, að hann stóð á-
gætlega skil á öllu verðmæti, sem hon-
um var falið til geymslu, jafnskjótt og
honum var skilað viðtökuskírteininu.
En Perth taldi ekki ósennilegt, að
hann hefði fallið fyrir freistingunni, er
auðvelt tækifæri gafst, og þá voru alltaf
líkur fyrir því að svo gæti farið öðru
sinni. Og ef svo skyldi vilja til, þá gat
verið að Perth gæti haft eitthvað gott
upp úr því.
Hr Perth gekk upp í herbergi sitt til
þess að skipta um föt áður en hann
borðaði miðdegisverðinn. Er hann kom
niður, þar sem menn sátu og fengu sér
hressingu á undan matnum, settist hann
hjá tveim kunningjum sínum. Litlu síð-
ar kom frú Tavor þangað, snotur kona,
miðaldra og heldur feitlagin. Hún var
samkvæmisklædd og veifaði hendinni í
kveðjuskyni til Perth um leið og hún
fór út.
Þegar Perth settist að miðdegisverð-
Frh. á bls. 32
TEIKNING: MAGNÍJS TÓMASSON
FÁLKINN 17