Fálkinn - 12.06.1963, Page 20

Við höfum kvaðzt hjá pósthúsinu og
hann hafði verið að tala um Hart í bak
og gömlu Iðnó. Hann hafði sagt að það
vantaði Borgarleikhús svo Leikfélag-
ið fengi betri skilyrði. Svo hélt hann
niður á skrifstofuna í Hafnarstrætinu
að sinna venjulegu viðskiptavafstri.
Hann hafði horfið frá einum þætti lífs
síns að öðrum.
Þegar ég kom til hans morguninn
eftir sá ég strax að hann mundi vera
í sérlega góðu skapi, það vottaði fyrir
brosi í andlitinu.
— Gerðu svo vel, vinur minn og
fáðu þér sæti við borðið hérna á móti
mér. Ég þarf að tala svolítið við þig.
Hann settist í stólinn og teygði sig
eftir skjalatöskunni og dró fram mikinn
blaðabunka.
— Þetta hérna eru blöð frá Englandi
og nú ætla ég að biðja þig að hafa þig
hægan á meðan ég renni rétt yfir þau.
Þú gerir mér mikinn greiða með þessu.
Ég hef talsverðan áhuga fyrir knatt-
spyrnunni í Bretlandi.
Hann fór að fletta blöðunum, fletti
þeim hægt og fór höndum um skeggið
og það hummaði í honum. Einu sinni
virtist hann verða hissa og sagði ojæja,
en hélt svo áfram og var allt í einu
búinn með allan bunkann, lagði hann
frá sér og horfði brosandi og spyrjandi
á mig yfir borðið.
— Þú ert kannski í getraununum?
— Ég vil nú ekki beinlínis segja, að
ég sé í getraununum en hitt skal ég
játa, að ég hef fiktað smávegis við
þetta í hvert sinn er ég kem til Eng-
lands, auðvitað í mjög smáum stíl, en
þó er nauðsynlegt að vita einhver deili
á ensku og skozku knattspyrnuliði.
Þetta getur verið ákaflega spennandi
og setur svolítinn fjólubláan lit á gráu
dagana. Ekki skil ég hvers vegna ekki
fæst leyfi til að hafa getraunir hér.
Þær gætu orðið mikill fjárhagslegur
styrkur fyrir íþróttirnar, og er ekki
meiri bransi en venjulegt happdrætti.
Annars þarf ég að játa svolítið fyrir
þér.
— Nú?
— Já, ég fékk svolítið samviskubit,
þegar þú varst farinn í gær. Þegar ég
hafði kvatt þig þarna á götunni upp-
götvaði, ég að raunverulega hef ég
ekkert að segja þér í dag, því þú ert
alveg búinn að þurrpumpa mig. Að
vísu get ég bætt við einu öðru um
þetta og hitt en það má ekki fara í
blaðið. Og ef við eigum að halda áfram
að spjalla saman þá geri ég það með
einu skilyrði.
Hann fékk sér sígarettu og ég þagði
meðan hann var að kveikja í og beið
eftir hömlunum.
— Settu blýantinn þinn og blaðið í >
vasann. Okkur líður báðum betur svo-
leiðis.
Sviðsmynd úr Bláu stjörnunni.
— Ég hef heyrt sagt, að þú værir
góður veiðimaður.
— Það get ég ekki sagt, en ég hafði
gaman af að fara á veiðar. Það er
skemmtileg og þægileg hreyfing, meðan
maður gat hreyft sig. En úr því að við
erum farnir að tala um veiðiskap þá
langar mig að segja þér frá einum
hundi sem vinur minn átti. Þetta var
góður veiðihundur og að sama skapi
góður félagi. En hans biðu dapurleg
örlög. Eitt sinn þegar við vorum á veið-
um komst hundurinn í minkaeitur og
það varð hans bani. En ég átti mynd
af honum og hana setti ég upp á vegg
í herberginu mínu heima, sem ég kalla
sögu mannsandans, innan um aðra góða
vini mína.
Hann þagnaði og horfði hugsandi
fram fyrir sig og brosið hafði horfið