Fálkinn - 25.09.1963, Blaðsíða 5

urklSppusafnið
Sendið okkur spaugilegar
klausur, sem þér rekizt á i
biöðum og tímaritiun. Þér
fáið blaðið, sem klausa yðar
birtist í, sent ókeypis heim.
f UPSAVEIPAR FYRIR §
NORPURLANDl
Nokkrir tuttugu tonna bátar með
fimm manna áhöín hver, hafa
stundah upaavelSar fyrtr NorSur-
iandi í sumar og veltt vel. HMfur
afiinn fariS upp f allt aS þrjáfiu
hus. lestir á bát f röKri, en þaS
gerir nærri sjötfu þusund kronur
til Bkipta milll áhafnar.
Litla blaðið 14. ágúst ’63.
Send.: Anna Magnúsdóttir.
Gyðingasvín! Pólski hundur!
Kommúnistasvín! Drepið hann
Nýi tíminn 3. júlí ’63. Send.: Haukur Sveinsson.
Vísir 20 ágúst ’63.
Sendandi J. Th. H.

kvæmd aldurshækkana
Alþýðublaðið 27. ágúst 1963. Send.: Sigfús Gunnarsson.
.*”»* .'v*vv~»*-.*,.,K**>*I»''C**!**t*
Fjelagslíf
ÁRMENNINGAR!
Stúlkur — Piltar!
Sjálfboðavinna í
Jósepsdal. — Um
helgina verður blessaður
skálinn okkar rifinn, ef
hansettar mýsnar verða þá
ekki búnar með hann. Haf-
ið með: hamra, sagir og
múrara. Farið verður frá
íþróttahúsiuu ki. 4 og 8 á
laugardag e.h. Ennfremur
sumiudagsmorgun kl. 8.
j Upplýsingar í síma 3339
kl. 7 til 9 í kvöld. Miagnús
fraular.
Morgunblaðið 15. okt. ’43:
Sendandi: Þorbjörg Gígja.
• «.-tu«nr -f (iito Kerper rlkn
flfhtoís, og refBíngannt
>n 1 h . i 4«í
bíBa EMf'Riitt'Jjr 'roorSíhgjat eft
ír álfka náSim rSo ^tótmim*'. hér
í 'Sitnifuríkiunum.
Tíminn 24. ágúst 1963.
Send.: Erla Friðjónsdóttir
Predikarinn og púkinn
Þess bera menn
Að sjálfsögðu ef
maðurinn hefur
slasast.
Vísir 23. ágúst 1963.
Send.: G. E.
Arulromnta stafor af rotnamli
maturlnjfiun í munni. Rik-
irnar i Signal vt öru«gasta
lciðin til að fii ferBka og
Itreína öndun, vegna Jbcss jt5
Hcxacliloropiioncið í lnák_-
unum hreinsar roinandi leif-
ar, scm orsaka andremmu.
Breytið itl i tliig, reynið
jSignal.
Fálkinn 7. ágúst ’63.
Send.: Erla Guðbjörnsd.
Ilún reyndi ckki að neita þvf
- S hún heíði haít holdiegt sam-
eyti við fjölda marma, en
ekkst ekki við að hún væri -
§ ændiskona.
Þjóðviljinn 23. júlí ’63.
Sendandi: B. V.
ShítýÍHt atmstöe vomianfe* 4
AÍU«n<xt ■(»>.
Send.: Hörður Gestsson.
Morgunblaðið 21. ágúst 1963.
AKltANtESj, 28. ág. — Pcníng-
xaa, 14 þás. krónum, var sIq\\8
«f rosknum manni í ölver £
laugardag. V*r ntálið 5t«rt tjll
lðgr«giunnar. Hefur ftennl ,tek-
h*. að íinoa þaiin er stai, «i
að þvi bánu faldi hann vesW -
tómt Btmnan undir skBÍanttm.
— Od-dur.
Morgunblaðið 27. ágúst 1963.
Send.: Trausti Valsson.
I Rússar eru að skipuleggia
| ódýrar ílugferðir írá Moskvu
’-til Tókió næsta ár. Einnig er f
tráði aö kotna é flugfcrðum frá
Kaupmannahöfn til Moskvu og
paðan.fari hraðskxeið skip ti|_
Tókíó. Siglingin mundi taka sói-i
arhring. Allur ferðakostnaður
frá Höfn og til baka yrði 3500. d*
kr. eða um. 21 ...
Morgunblaðið í ágúst
Sendandi: Runólfur.
Tvennt er það einkum, sem
hrj.ið hr-'ur Langncsinga i seinni
tíð, að sögn Kigurðar. ÞaS cru
vorharðiudin 1934 og garnavcikl,
sem hcrjar mjös iUilega á bænd-
ur á fyrstu árum sjBtta áratugs
airiarinnar. Telur Stgurður bmnd
ur sitki enn ha£a ná5 sér eftir
þau ifÖU.
Tíminn 25. ágúst 1963.
Send.: Guðni Grimsson.
Líkkisiusmiðirnir
Þetta er haft eftir líkkistu-
smið:
— Ég segi það alveg satt,
að aldrei þykja mér virkilega
skemmtilegar þessar barna-
jarðarfarir.
DOIMIMI
Sá sem ekki getur
sofið til hádegis, hann
hefur vonda samvizku.
Æskan
Einu sinni sá ungur dreng-
ur stúlku vera að mála á sér
varirnar.
— Af hverju málarðu á þér
varirnar? spurði hann.
— Til þess að ég verði lag-
legri.
— En af hverju verðurðu
þá aldrei lagleg?
Foreldrarnir
— Hvort á ég heldur að
vera tannlæknir eða eyrna-
læknir, pabbi?
— Tannlæknir auðvitað.
— Hvers vegna?
— Af því að maðurinn hefur
32 tennur en bara tvö eyru.
Veikindin
Sótt ein mikil kom upp á
heimili hér í borg og lézt hús-
móðirin af völdum hennar.
Daginn eftir að konan dó,
■ kom nágranninn í heimsókn
og segir við húsbóndann:
— Skelfing er að sjá þig,
— þú hlýtur að vera mjög
illa haldinn.
— Ja, konan mín er miklu
verri, hún dó í gær.
sá bezti
Vetrargarðurinn var vinsœll og frœgur
skemmtistaður á sínum tíma. Einhverju sinni
fóru þeir þangað að skemmta sér, Flósi Ólafs-
son leikari og Baldur Baldursson prentari. Undu þeir sér
hið bezta í vistlegum salarkynnum hússins, en er ballið var
úti, fýsti þá félaga heim. En þeir náðu eigi í bíl.
Skammt frá var hestur á beit í haga.
Þeir félagar gera sér lítið fyrir, binda upp í fákinn og
ríða síðan í einum fleng niður í bæ.
Þeir stöðvar lögregluþjónn þá og spyr, hvernig á ferðum
þeirra standi. Flosi verður fyrir svörum og segir:
— Sko, hesturinn hlýtur að heita Faxi, Faxi, því að við
kölluðum taxi, taxi.
FÁLKINN 5