Fálkinn - 25.09.1963, Blaðsíða 8

Dapurleiki.
Háttvirta blað.
Ég hef í talsverðan tíma haft
það í huga að skrifa ykkur bréf
en það er ekki fyrr en núna
sem ég kem því í verk. Heldur
þykir mér pósthólfið hjá ykk-
ur dapurlegt svo ekki sé meira
sagt. Það verður að teljast til
algjörra undantekninga ef þar
birtast skemmtileg bréf. Þó
skal ég fúslega játa að þetta
er ekki ykkur að kenna heldur
hinna sem skrifa ykkur bréfin.
Ég hef stundum verið að velta
því fyrir mér hvað það er nú
ómerkilegt sem fólk skrifar út
af. Ef maður í næsta húsi hef-
ur of hátt þá fáið þið um það
línu rétt eins og þið væruð
ábyrgir fyrir þessum hávaða.
Ef einhver hefur grun um að
hann hafi verið féflettur þá fá-
ið þið línu rétt eins og það
hefðu verið þið sem féflettuð.
Og þannig gengur það. Og
þannig mun það sennilega
ganga áfram. Nú má enginn
skilja þessi orð mín svo að ég
sé vondur. Því fer víðs fjarri
heldur er það þannig að mér
leiðist þetta.
Og þá er rétt að snúa sér að
aðalefni bréfsins. Og ef mig
minnir rétt þá hefur þetta verið
tekið til meðferðar áður en
hvaða máli skiptir það þar sem
hér er ekkert gamanmál á ferð-
inni.
Þannig er mál með vexti að
um daginn heyrði ég konu
senda son sinn út á götu eftir
yngri bróður sínum með svo-
felldum orðum: Farðu og segðu
Eigli að koma í matinn. Þetta
þótti mér nú heldur mikið af
því góða. Mér þykir það eigin-
lega lágmarkskrafa að foreldr-
ar kunni að beygja nöfn barna
sinna rétt. Fyrst þau eru að
klína þessum nöfnum á varnar-
laus og saklaus börnin eiga þau
að fara rétt með þau. Og þegar
ég heyrði þetta datt mér í hug
að það væri í vissum tilfellum
rétt að kenna foreldrunum fyrst
og láta börnin eiga sig á meðan.
Sem sagt ala foreldrana upp.
Svo hef ég þetta ekki lengra
að sinni en þakka fyrir allt
gamalt og gott.
Lesandi.
Svar:
ViO þökhum þér Lesandi fyrir
þetta bréf sem aö mörgu leyti
var ekki svo galiö. Viö viljum taka
þaö fram aö bréfin þurfa ekki aö
vera neitt sérlega merkileg og aö
þaö er alltaf gaman aö fá bréf.
Þaö sem þú skrifar um hefur
áöur veriö tekiö 7lér til meöferö-
ar og vísum viö til bréfa skrifta.
En sennilega ert þú einn af þeim
mönnum sem oft veröur dálítiö sár
svo ekki sé meira sagt.
Svar til Kára:
Viö getum vel skiliö þaö aö þér
finnist þetta ekkert gamanmál. En
viö viljum ráöleggja þér aö liefja
elcki neinar stórframkvœmdir aö
óhugsuöu máli. Þú skalt aö
minnsta kosti telja upp aö tíu
áöur en þú ferö aö rœöa viö
strákinn sem eyöilagöi fyrir þér
málið. Þetta er hlutur sem alltaf
er aö koma fyrir og tíminn einn
getur lœknaö. Bezt mun vera aö
hugsa sem minnst um þetta. Þú,
getur lika huggaö þig viö þaö aö
þetta er ekki eina stúlkan í heirrn
inum og áreiöanlega getur þú
fundiö aöra viö þitt liæfi. Svo ertit
heldur ekki nema sextán ára og
margt getur skeö enn. Vertu þess
vegna bara rólegur.
Slæmir vegir.
Pósthólf Fálkans.
Það er að mínu áliti alveg
furðulegt hvað sumum vegum
hér er illa haldið við. Það er
bókstaflega eins og ekkert sé
fyrir suma vegina gert. Það
þýðir lítið fyrir okkur að vera
að leggja vegi ef þeim er ekki
haldið við. Og vegur sem ekki
er haldið við er að mörgu leyti
verri en enginn vegur því þá
væri maður ekki að klöngrast
eftir þessu og eyðileggja bílinn.
Það getur verið að sumir segi
að fjárveitingar í vegina séu of
litlar til þess að unnt sé að
halda vegunum sómasamlega
við. En það er lágmarkskrafa'
að sýndur sé einhver litur í þá
átt.
Vegfarandi.
Svar: r
Malarvegir okkar eru oft erfiöit
í viöhaldi og kostnaöarsamir. Þaö
er rétt lijá bréfritara aö oft er
svo sem ekkert sé gert til viöhaldá
en flestir munu samt sammáld
um aö einhver litur sé sýndur. En
auövitaö er aöaláherzlan lögö á,
fjölförnustu vegina.
Svar til O. P.:
Viö getum því miöur ekki skoriö
úr þessari deilu ykkar þannig aö,
endanleg niöurstaöa fáist enda
mun þaö á fœri fárra. BáÖir hafiö
þiö talsvert til ykkar máls og
mundum viö því leggja til aö þiö
semduö um jafntefli og fœruö
saman út til aö skemmta ylckur
fyrir upphœöina sem lögö var.
undir i veömálinu.