Fálkinn - 25.09.1963, Blaðsíða 38

Hispursmey
Framh. af bls. 36.
„Fástu ekki um það,“ sagði
Mason. „Brjóttu hana niður.“
Drake kippti honum til hlið-
ar. „Hagaðu þér ekki eins og
fífl, Perry,“ sagði hann. „Við
höfum morðingja lokaðan inni
í pldhúsinu. Hringdu á lögregl-
una."
„Þá það, Páll,“ sagði Mason.
„Hringdu á lögregluna. Ég ætla
að líta á þennan mann og at-
huga hvað hann hefur verið
dauður lengi.“
Lögfræðingurinn gekk nokk-
ur skref til baka, fleygði sér
svo snögglega á hurðina, sem
gaf lítið eitt eftir en skall strax
að stöfum aftur.
Mason sagði: „Komdu Páll,
hjálpaðu mér hérna.“
Drake var í símanum. „Að-
eins andartak. Ég er búinn að
ná í lögregluna.“ Drake sagði
það sem hann þurfti að segja
og lagði tækið niður.
Mason tók stól og sveiflaði
honum af afli á eldhúshurðina.
Spjald í hurðinni mölbrotnaði.
Hann leit inn í eldhúsið og
sagði: „Það stendur stórt borð
vifr hurðina og rúmdýna milli
veggjarins og borðsins."
Mason sveiflaði stólnum aft-
ur, braut annað spjald, sneri
sér síðan við og hljóp fram í
ganginn. „Það eru bakdyr á
eldhúsinu,“ sagði hann, „þær
eru opnar.“
Hann hljóp inn í gang, sem
lá út úr aðalganginum, kom
þar að opnum dyrum og gekk
inn í eldhúsið um þær.
Drake hringdi aftur í lög-
regluna og sagði: „Tilkynnið
bílunum sem eru á leiðinni
hingað, að einn maður að
minnsta kosti og kona — hún
er sennilega gísl — hafi slopp-
ið út úr leiguhúsinu.“
Drake lagði niður símann
fór síðan að hinum hreyfingar-
lausa manni á gólfinu. Hann
þreifaði á púlsinum. „Máttlaus
og rólegur,“ sagði hann, „en
hann slær þó.“
Einkanjósnarinn benti á lít-
inn, rauðan blett á skyrtu
mannsins. Hann hneppti skyrt-
unni frá og í ljós kom lítið gat
á húðinni.
„Þetta gat er eftir skamm-
byssukúlu af stærðinni 22,“
sagði Mason. „Hringdu eftir
sjúkrabíl.“
Enn fór Drake í símann og
hringdi. Síðan stóðu þeir lög-
fræðingurinn og njósnarinn
andartak í dyrunum.
Þá heyrðist rödd út úr gang-
inum: „Hvað er hér á seyði?“
Fyrsti lögregluþjónninn var
kominn. Mason sneri sér að
honum. „Það hefur sýnilega
verið skotið af byssu hérna,
mannrán og innbrot. Við kró-
uðum þetta fólk inni í eldhús-
inu, en það komst út bakdyra-
megin.“
Lögregluþjónninn færði sig
að manninum á gólfinu. „Getið
þið gefið okkur lýsingu á þeim
sem hér voru að verki?“ spurði
hann Mason.
Mason hristi höfuðið. „Við
báðum lögregluna að útvai'pa
til bílanna .. .“
„Ég veit, ég veit, sagði lög-
regluþjónninn. Við sendum
fjóra útvarpsbíla á vettvang til
að stöðva alla, sem færu út úr
húsinu . . . hérna er þá sjúkra-
bíllinn kominn,“ sagði hann.
Þeir heyrðu í sírenu.
Meðan Mason og Drake biðu
í ganginum og farið var með
særða manninn í sjúkrakörfu,
kom Tragg lautinant í saka-
málalögreglunni.
„Jæja, jæja, jæja!“ sagði
Tragg. „Venjulega ertu hinum
megin girðingarinnar, Perry.
Mér skilst þú hafir núna beð-
ið um aðstoð lögreglunnar."
„Vitanlega gerði ég það,“
svaraði Mason.
„Hvað géturðu sagt okkur um
málið?“
„Ég er smeykur um að það
sé mjög lítið,“ sagði Mason.
„Leigjandi þessarar íbúðar leit-
aði til mín út af máli, sem ég
hef ekki leyfi til að gera upp-
skátt um að svo stöddu, en
hún hafði ástæðu til að ætla,
þegar hún hringdi til mín, að
hún væri í hættu. Hún sagði
mér að hún vildi að ég kæmi
tafarlaust.“
„Hvers vegna hringdurðu
ekki í lögregluna?“ spurði
Tragg.
„Það hefði hún getað sjálf,
ef hún hefði talið ástæðu til
þess.“
Tragg sagði: „Það fylgir bíl-
skúr þessari íbúð og við ætlum
niður og líta inn í hann. Það
er bezt að þið Drake komið
með mér niður. Ég kæri mig
ekki um að missa sjónar af
ykkur. piltarnir okkar litu inn
í bílskúrinn, og hvað heldurðu
að þeir hafi fundið?“
„Hvað?“
„Við höfum verið að leita að
bíl, sem olli slysi, ljóslituðum
Cadillac, skrásetningarnúmer
WHW 694, sem stolið var í
San Francisco fimmta septem-
ber og olli slysi hérna sjötta
olðast þegar þú í'orst
bak þessari Otemju
henti hún þér af balci
svo þú vprst nœrri skal
þvi rit'brotinn og ( passa
l'ótbrotinn. miv:
38
FALKINN