Fálkinn - 20.12.1965, Blaðsíða 25

seinna íór maður hennar að
ánda og varð seinna alheil-
brigður.
ÞAÐ er ekkert undarlegt að
læknarit ílytji núorðið oft
greinar sem heita: „Hvenær er
sjúklingur opinberlega dauð-
ur?“ Læknar eru nýverið farn-
ir að skipta dauðanum niður
í eins konar stig. Þeir gera
greinarmun á svokölluðum
% klínískum dauða (en frá þeim
dauða er nú hægt að vekja
menn) og svokölluðum líf-
fræðilegum dauða, þegar frum-
» ur og líffæri, einkum heilinn,
eru orðin varanlega skemmd.
Dr. Hannibal Hamlin, kunnur
léeknir í Boston, vill láta miða
dauðann við niðurstöður mæl-
inga á útgeislun heilans. Mað-
ur með skemmdan heila en slá-
andi hjarta og starfandi önd-
unarfæri vegna utanaðkomandi
aðgerða, er bara eins konar
„hjarta- og lungnavél“ frá hans
sjónarmiði.
En ofan á allt annað hefur
verið hleypt af stokkunum
hreyfingu sem berst fyrir því
að lítið sködduð lík séu ekki
grafin eða brennd heldur fryst.
Upphafsmaður þessarar hreyf-
ingar er Prof. Robert C. W.
Ettinger sem skrifaði bókina
„The Prospect of Immortality“
Ettinger hefur sagt af sér pró-
fessorsembætti til að starfa
fyrir þessa hugmynd og vill
láta hraðfrysta lík og geyma
þau í frosti unz sá tími kemur
að vísindín geti vakið þau til
lífsins aftur. Það þarf auðvit-
að ekki að taka það fram að
i vísindamenn greinir mjög á
um þessa hugmynd og neita
margir algerlega að taka hana
álvarlega. Þó að gerðar hafi
1 verið tilraunir með að frysta
líkami í heilu lagi virðist það
eiga langt í land að unnt sé
að koma í veg fyrir varanleg-
ar skemmdir af völdum fryst-
ingarinnar sjálfrar og það
viðurkennir Ettinger fyrstur
manna. En það furðulega er
nú samt að hugmynd hans er
reist á alltraustum grunni.
Það eru þegar starfandi deild-
ir úr „Life Extensfon Socicty”
og aðrir svipaðir félagshópar
í 10 borgum í Bandaríkjunum
og öðrum löndum. Þeir starfa
af einurð og ekki allsendis fyr-
ir gýg að því að fá stuðning
lækna, lögfræðinga, uppalenda,
presta, stjórnmálamanna, og
svo auðvitað almennings. Ný-
lega reyndi maður nokkur í
Springfield í Ohio að fá lík
konu sinnar hraðfryst. Hann
var alveg að því kominn að fá
þessu framgengt er læknar
ELDURINN GERIR EKKI BOÐ Á UNDAN SÉR OG VÖRU-
LAGERINN GETUR VERIÐ RJÚKANDI ÖSKUHRÚGA Á
MORGUN. — FYRIR SÁRALITLA UPPHÆÐ GETUR ÞÚ
BRUNATRY GGT VÖRURNAR OG ÞAR MEÐ SPARAÐ
MILLJÓNIR.
þeir er hlut áttu að máli drógu
að sér hendina. Margir menn
hafa þegar í erfðaskrám sín-
um mælt svo fyrir að lík
þeirra eða ástvina þeirra skuli
hraðfryst til þess að á þeim
verði síðar gerðar tilraunir til
lífgunar á ný. Og áður en var-
ir kemur að því að slík útför,
sem ekki er útför, fari ein-
hvers staðar fram.
Skurðlæknar eru, eins og
kunnugt er, farnir að nota
líkamshluta og líffæri úr látnu
fólki til þess að lækna með
lifandi fólk, og þeir ala þá tfon
í brjósti að í framtíðinni verði
starfandi bankar fyrir alla
mögulega líkamshluta, þannig
að það sé alltaf aðgangur að
þeim er á þarf að halöa. Sunnr
vinna eindregið að því að laga-
leg staðfesting fáist á því að
læknar megi taka parta úr lík-
um án sérstaks leyfis. En ef
frystingarstefnan hlyti mikið
fylgi mættum við ekki lengur
halda áfram að líta á lík sem
lík, og það yrði auðvitað ekki
tekið í mál að fjarlægja líffæri
til rannsókna eða lækninga,
því að það væri sama og stela
nauðsynlegum líkamshlutum af
lifandi mönnum.
Hvaðan væri þá hægt að fá
líffæri til að setja í menn? úr
dýrum? Apanýru, svínalifur og
hjörtu úr sjimpansöpum hafa
verið notuð til að halda lífi í
fólki stuttan tíma. Dr. Leder-
berg leggur til að dýr verði
sérstaklega ræktuð til þess að
leggja mönnum til líffæri.
Annar möguleiki er það að líf-
færi yrðu látin vaxa með vef-
rækt, ef til vill ræktuð út frá
frumum úr sjúklingnum sjálf-
um. Og þar við bætist sá mögu-
leiki að allar slíkar ágræðslur
yrðu lagðar niður en í stað-
inn sett í gervilíffæri. Enn
annað kemur líka til greina:
að likamanum yrði kennt að
láta vaxa líffæri sem á brott
þyrfti að nema, en það á auð-
vitað langt í land. Sum dýr,
eins og t. d. salamöndrur, eru
gæddar þeim hæfileika að lim-
ir er af hafa verið teknir vaxa
FÁLKINN 25