Fálkinn - 30.05.1966, Blaðsíða 6

20. tbl. — 39. árg. — 30. maí 1966.
EFNI
SVARTHÖFÐI SEGIR ........................... 6—7
ALLT OG SUMT ............................... 8—9
STALDRAÐ VIÐ AÐ STRAUMI, myndir frá
Straumi ásamt grein um staðinn og sögu hans 10—11
UNDRALYFIÐ LSD, grein um þá hreyfingu sem
upp er komin í sambandi við ofsjónalyfið LSD 12—13
LÍF OG HEILSA, eftir Ófeig J. Ófeigsson lækni 13
HVAÐ ÆTLARÐU AÐ GERA í SUMAR? leiðbein-
ingar um vinnumöguleika fyrir unglinga. 14—15
KYNLAUST KYN ................................ 16
HÆTTULEGUSTU RANNSÓKNIRNAR .................. 17
KONAN Á AÐ VERA EÐLILEG, viðtal við fransk-
an snyrtifræðing ...................... 18—19
ÚT í HÖTT ................................... 19
KRAFTAVERK ERU SJALDGÆF................... 20—21
BRENNIMERKT framhaldssaga eftir Erik Nor-
lander ................................ 22—24
UNDARLEGIR HLUTIR, Maðurinn sem gekk á
sjónum .................................. 25
FURÐUR HIMINS OG JARÐAR, eftir Hjört Hall-
dórsson ............................... 26—27
LEIRULÆKJAR-FÚSI, siðari hluti af grein eftir
Þorstein frá Hamri..................... 28—29
f SVIÐSLJÓSINU ........................... 30—31
ARFUR ÁN ERFINGJA, framhaldssaga eftir Eric
Ambler ................................ 32—34
STJÖRNUSPÁ .................................. 35
ÓFRESKJAN, grein um tónskáldið Wagner .... 36—37
BARNASAGA ................................ 46—47
FORSÍÐUMYND: Stúlkuandlit. Ljósmynd: R. G.
ViS höfum nýlega komiS í tvö kvik-
myndahús í hléinu á niusýningunni og
spurt kvikmyndagesti um álit þeirra á
kvikmyndum. Þau viðtöl ásamt myndum
koma í nœsta blaði. í sama blaöi er grein
eftir Svein Sœmundsson i þœttinum: „LeiS-
in til fjár og frama" og aS þessu sinni
verSur Ottó Michelsen sá sem um er fjall-
aS. Þá verSa viStöl úr frönskum nœtur-
klúbbi tekin af þýzkum blaSamanni; grein
um konuna sem Picasso hafar, en þaS er
fyrrverandi lagskona hans sem ritaS hefur
um sig og þennan frœgasta málara sem
nú er uppi. Ekki skulum viS heldur gleyma
hinum skemmtilegu „sendibréfum úr for-
tíSinni", sem Jón Helgason ritar. í þœttin-
um „Undarlegir hlutir" verSur frásögn um
verkfrœSing i Chicago sem dreymdi fyrir
járnbrautarslysi, en sá draumur bjargaSi
lífi hans því hann hafSi átt pantaSan far-
miSa og maSurinn sem sat í sœti hans
fórst, en eftir þaS fannst verkfrœðingnum
hann vera sekur um a3 vera valdur a3
dauða þess manns. Og svo eru auðvitað
þœttirnir: Furður himins og jarðar, Lif og
heilsa, Svarthöfði segir, Út í hött, Allt og
sumt og í sviðsljósinu.
Ritstjóri: Sigvaldi Hjálmarsson (áb.). BlaSamenn: Steinunn S.
Briem, Gretar Oddsson. Ljósmyndari og útlitsteiknari: Rúnar
Gunnarsson. Framkvcemdastjóri: Hrafn Þórisson. Auglýsingar:
Fjóla Tryggvadóttir. Dreifing: Kristján Arngrímsson. Vtgefandi:
Vikublaðið Fáikinn h.f. AOsetur: Ritstjórn, afgreiðsla og auglýs-
ingar: Grettisgötu 8, Reykjavík. Símar 12210 og 16481. Pósthólf
1411. — Verð i lausasölu 30,00 kr. Áskrift kostar 90,00 á mánuði,
á ári 1080.00 kr. Setning og prentun kápu: Félagsprentsmiðjan h.f.
Prentun meginmáls: Prentsmiðja Þjóðviljans. Myndamót: Mynda-
mót h.f.
Og síðan hafa aliir haldið ræður
EITT af því hvimleiða, sem fylgir félagsmálastarfsemi eru
ræðuhöldin. Og með hverju árinu sem líður verða þeir
fleiri og fleiri sem standa í einhverjum púltum, með misjafn-
lega syfjaðar manneskjur fyrir framan sig, og orðaflaumur-
inn vellur út úr þeim, vegna þess að menn álíta að ekl^ert
lag sé á félagsmálastarfseminni, nema einhver standi þar og
tali. Þessi talgleði er einn ávöxturinn af starfi ungmenna-
félagshreyfingarinnar. Síðan hafa stjórnmálaflokkarnir betr-
umbætt ræðuformið, og jafnvel gefið út leiðbeiningarpésa
— væntanlega vegna þarfarinnar — þar sem skýrt er tekið
fram, að ræða þurfi að hafa upphaf, miðju og endi. Þetta eru
skynsamlegar upplýsingar, a. m. k. er verðandi ræðumönnum
nauðsynlegt að vita, þó ekki væri nema það, að ræða verður
að hafa endi. Sannleikurinn er sá, að ekki er nema fáum
gefið að halda ræður, og þeir munu teljandi á fingrum ann-
arrar handar, sem geta skammlaust flutt ræður hér á landi.
Þetta þýðir ekki að hinir mörgu orðglöðu ræðumenn geri sér
þau sannindi ljós, að þeim er fæstum gefið að tala. Þegar
menn fóru að stofna hin ýmsu félög bér á landi upp úr
aldamótunum, jókst þörfin fyrir ræðuhöldin stórlega. Menn
áttu að standa upp og tala, þótt þeir hefðu ekkert að segja,
og síðan hafa allir haldið ræður, þótt ræðumennskan hafi
týnzt niður að mestu, og nýleg dæmi úr endurteknum útvarps-
umræðum sýna, að flestir kjósa að tala, eins og þeir séu með
allan hugann við að klóra sér á bakinu á meðan. Ræðumennsk-
an hefur m. a. náð þeirri háþróun í Þyngeyjarsýslum, mesta
félagsmálasvæði landsins, að þar eru það aðeins aumingjar,
sem ekki geta þanið hugsjónabelginn blaðalaust í þrjá tíma.
íðnaðisr eða list
SAGA ræðumennskunnar er dæmið um þá allsherjar útþynn-
ingu á öllum mannlegum sérgáfum, sem þykir svo fín á
íslandi í dag. Hafi einhvern tíma fundizt sérgáfa — eða öllu
heldur náðargáfa, þá er hún tekin og gerð að eins konar
almenningseign. Allt skal vera almennt, og vitanlega eiga list-
ir lika að vera almennar. Þetta kemur fram í öllum greinum
lista — jafnvel sönglistinni, sem þolir þó föndurmennin verst.
í ritlist og ljóðlist hefur hvert föndurmennið vaðið fram á
Að lafa í
,,stælnum”
Herra ritstjóri!
Ægilegir stælar eru þetta
alltaf út I okkur bítlana í póst-
hólfinu. Ég held að þessum
kerlingum væri nær að raka af
sér yfirskeggið, heldur en að
vera með þetta múður. Ég held
nefnilega að það komi engum
við nema okkur sjálfum hvern-
ig við klæðum okkur og hvort
við látum klippa okkur eða
ekki. Er hárskurður kannski
lögskipaður á Islandi? Og eru
til einhverjar reglur um klæða-
burð? Geta ekki allir verið
ánægðir ef maður klæðir af
sér nektina? En sannleikurinn
er nefnilega sá, að maður verð-
ur að lafa í stælnum ef maður
á að fá breik.
Bítill.
Svar:
Aðcins ein spurning: A hvaOa
tungu er fietta bréf skrifaöf
IVieð plaköt á sálinni
Kæri Fálki!
Núna í miðri kosningabarátt-
unni get ég ekki að mér gert
að skrifa þér nöldur mitt. Ég er
bókstaflega hreint að gefast
upp á að horfa á „borgina
okkar“ eins og hún lítur út
eftir upphengingameistara allra
flokka. Mér finnst að Það ætti
ekki að líða þennan plaggata-
faraldur á öllum götuhornum,
á hverjum ljósastaur og ösku-
FALKINN