Fálkinn - 30.05.1966, Blaðsíða 16

►
Samkyn í London: slúlkur, sem
líta út eins og piltar, sem líta
út eins og stúlkur.
Nýja Parísartízkan boðar
okkur fráhvarf dýrkunar á
kvenleikanum. Tízkufrömuður-
inn Courréges, sem hefur átt
upptökin að flestum breyting-
um á pilsasídd kvenfólksins
undanfarin ár, segir: — Upp
með pilsfaldinn, upp fyrir hnéð,
og við skulum gera út af við
brjóstadýrkun pápa gamla.
Hiri kynlausa kynslóð hlust-
ar reyndar ekki á svona kenn-
ingar, en það er alveg áreiðan-
legt, að sérkenni kynja, eins
og svellandi barmur eða karl-
mannlegar herðar, eru ekki
hátt skrifuð hjá henni. Hann
og hún klæðast bæði fötum úr
samá efni, hvort sem það nú
er gróft karlmannafataefni eða
flauel, og það er mittissnið á
jökkum beggja. Hvort jakkinn
er ein- eða tvíhnepptur skiptir
ekki máli, aðalatriðið er, að
hvort tveggja er fyrir bæði.
Hins vegar er það ófrávíkjanleg
regla, að buxurnar verða áð
falla þétt um mjaðmirnar, en
vera flaksvíðar um öklana. Inrii
í röndóttum eða smárósóttum
skyrtum í ömmustíl slá sam-
kyrishjörtun í takt við sömu
dægurlögin. Ef vel er að gáð,
sést þar smávegis munur, sém
fólgirin ef í fallegri hvelfihgú
hdldsins. En 'hénni er þó lítill
sómi sýndur — ekki einu sinni
brjóstahaldari.
1 samkynsveröld ungling-
anna kaupa stúlkurnar sér
peysur í karlmannafataverzlun-
um. Ög piltarnir kaupa blússur
í kvenf atabúðum, því að skyrtu-
Þess sjást stöðugt fleiri merki.
O-kkur er að bætast þriðja kynið.
Með langa leggi og langt hár, — sams
konar stígvél, sams konar tilfinningar,
sams konar buxur, sömu áhyggjurnar
sýndar með sams konar svip. Tímabil
hinna kynlausu. er skollið á, eða — eins
og segir í bandaríska tímaritinu „News-
week“: Samkyn hefur leyst af hólmi
það sem eitt sinn var kvenkyns eða
karlkyns. Hin uppvaxandi kynslóð
skiptist ekki lengur í pilta og stúlkur,
heldur í pilta, sem líta út eins og stúlk-
ur, sem líta út eins og piltar.
hann eða hún séu ekki svo mjög
frábrugðin, að ástæða sé til
að óttast þau. Þetta léttir kynn-
inguna milli andstæðra kynja.
Ekki var það þó beinlínis
þetta sem ég fann í leit minni
að því „kyni sem ekki er“ í
hinni nýju háborg síðhærðra
kolla, París. í lágloftuðum
salarkynnum að baki Place
Pigalle, þar sem pabbi leitaði
léttfenginnar blíðu, leitar son-
urinn nú alls einskis. Hann
kemur til þess að dansa, ein-
ungis til að dansa. Loftslag-
ið í þessum lágu sölum er
eins og á fenjasvæðum hita-
beltisins. Dansmúsíkin hljómar
taktfast gegnum bylgjur af
alls konar hávaða, stappi og
hristingi. Klæðnaðurinn er nán-
ast ótrúlegur, allt frá stuttbux-
um til dýrustu pelsa, sem
slæðzt hafa hingað niður úr
einhverju broddborgarasam-
kvæmi til þess að taka þátt
í dansinum. Það er tvistað,
sjeikað (hrist) og stappað,
höfuðið er reigt aftur á
bak, augun fjarræn, hnefarnir
krepptir í axlarhæð.
Lagleg stúlka í himinbláum
síðbuxum dansar fram hjá.
Kvenleg einkenni eru falin í
Framh. á bls. 38.
Samkyn í Los Angeles: Karl-
mannspeysur fyrir stúlkur,
rósóttar blússur fyrir pilta.
framleiðslan er því miður í
höndum svifaseinna gamlingja,
sem enn eru ekki komnir með
hin eftirsóttu blómamynstur á
herraskyrturnar.
Snyrtivörufyrirtæki eitt í
London hefur náð metsölu á
kölnarvatni fyrir herra, sem
keypt er af unglingsstúlkum.
Á sama tíma er hárlakk mjög
vinsælt meðal pilta á sama
aldursskeiði. Að fenginni þess-
ari reynslu er fyrirtækið kom-
ið með nýja angan á markað-
inn, sem það nefnir „Hann —
Hún“ og er náttúrlega bæði
fyrir stúlkur og pilta.
Sálfræðingar og atferlisfræð-
ingar krunka nú mikið og spá-
mannlega um að „kynin séu að
líða undir lok“ — (Robert
Odenwald „The disappearing
sexes“. Hann telur „Bítlana"
vera tákn komandi kynleysis
„af því að stúlkur jafnt sem
piltar geta tekið sér þá til fyr-
irmyndar.“ Sálfræðinguririn dr.
Bruce Buchenholz í New York
sér aftur á móti í síða hárlubb-
anum kynférðislega feluvernd
„Þau geta . sagt sem svo að
16
FALKINN