Fálkinn - 30.05.1966, Page 18

KONAN á að vera eðli-
leg,“ segir Annick
Robic. „Fyrst og fremst eðli-
leg. Hún á ekki að klessa
á sig fegrunarlyfjum svo að
andlitið verði eins og gríma,
það er ljótt og ósmekklegt.
Og ekkert verður eins fljótt
gamaldags og öfgarnar,
hvort sem það er í klæða-
burði eða snyrtingu. Nei,
regla numer eitt er: Vertu
eðlileg."
Sjálf er hún lítið máluð
að sjá, en það getur nú ver-
ið blekking. Afskaplega eðli-
leg nema helzt langar rauð-
lakkaðar neglurnar — þann-
ig koma þær ekki frá nátt-
úrunnar hendi. Hún er hér
stödd á vegum snyrtistof-
unnar VALHÖLL og vinnur
kappsamlega að því frá
morgni til kvölds að leið-
beina íslenzku kvenfólki um
notkun fegrunarlyfja frá
CORYSE SALOMÉ.
„Hún gengur alveg upp
í starfinu," segir frú Þórdís
Árnadóttir sem er eigandi
snyrtistofunnar. „Ég hef
aldrei þekkt neina mann-
eskju sem lifir sig svona al-
gerlega inn í þetta, áhuginn
er ódrepandi. Og minnið
sem hún hefur! Hún gleym-
ir aldrei andliti sem hún er
búin að skoða.“
Annick brosir breitt, rétt
eins og hún hefði skilið
hvert orð. „Mér finnst svo
gaman að vera komin til
íslands," segir hún kurteis-
lega. „Ég kann vel við svalt
loftslag. Og húsin eru svo
hlý og þægileg, að maður
finnur aldrei til kulda. Ég
hef gaman af að sjá, að hér
klæðir fólk sig ekki eftir
árstíðum, heldur bara eins
og alltaf væri vor og sumar.
Það er það líka innanhúss,
konurnar geta gengið í létt-
um kjólum inni jafnvel um
hávetur."
Og hún hrósar fegurð
- SEGIR ANNICK ROBIC, SNYRTIFRÆÐINGUR FRÁ PARÍS
18
FALKINN